« Home | Μαγειρεύοντας για την τελετή των Όσκαρ. » | Mission impossible. » | Λουλουδιού Ψωμί ή το αντίδοτο στον αντισημητισμό. » | Στον ουρανό την έψαχνα, στο Ίντερνετ τη βρήκα... » | "Τί έπαθες άραγε εκεί έξω κ με θυμήθηκες ξανά;" » | freedavidirving.com » | Όταν το Ισλάμ είχε κατακτήσει πραγματικά την Ευρώπ... » | Κοοk εγώ, Cook εκείνη... » | "Κ παντρεμένος γάιδαρος κ ανύπαντρος μουλάρι..." » | My name is Jones. Tom Jones... » 

3/07/2006

Τα ύστερα του κόσμου, αναβάλλονται.

Με εξοργίζει η νοοτροπία του " γαμώ κ δέρνω" σε οποιαδήποτε εκδήλωσή της κ ιδιαίτερα προς τη Φύση. Έτσι, περπατώ στην αγαπημένη μου πόλη κ η αρτηριακή μου πίεση χτυπάει κόκκινο όταν βλέπω στους πάγκους των υπαίθριων μανάβικων να φιγουράρουν απο τις αρχές του Μάρτη τα αγαπημένα μου φρούτα, οι φράουλες.

Δεν ξέρω τί είδους άνθρωποι τρώνε φράουλες το Μάρτιο κ ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει να μάθω. Δεν θέλω να τους ξέρω, δεν θέλω να τους συναντήσω αν κ είμαι σίγουρος ότι έχω μαγειρέψει σε αρκετούς τέτοιους.

Φάε φράουλα το Μάρτιο, καλαμπόκι το Γενάρη, ντομάτα με το χιόνι κ γκρίνιαξε γιατί η ζωή δεν έχει νόημα, γιατί ο χρόνος κυλάει επίπεδα, γιατί οι μέρες είναι ίδιες αναμεταξύ τους...

Είμαι υπερβολικός; Έτσι είμαι εγώ όταν κακοποιούν τα πράγματα που αγαπώ κ το να βλέπω αρχές Μαρτίου να πωλείται φράουλα σε μέγεθος βερύκοκκου είναι κακοποίηση. Για να είμαι σίγουρος όμως ότι δεν είμαι ο μόνος υπερβολικός στην πόλη πριν από λίγη ώρα πήγα στο μαναβικό μου στην Κεντρική Αγορά, στην οδό Αρμοδίου. Η οικογένεια Τσουπάκη με προμηθεύει με τα καλά που δεν μπορουμε να βρουμε στην Αθήνα. Σταμναγκάθι από τα Χανιά, μυρώνι αρκαδικό, φρέσκο σκόρδο κ βύσσινο από την Τεγέα της Αρκαδίας. Απλά υλικά που γεμίζουν την ψυχή μου χαρά με την υφή τους κ τη μυρωδιά τους. Επειδή γνωριζόμαστε πολύ καλά, δεν διακινδύνευσα να πλησιάσω για να ρωτήσω αυτό που ήθελα. Μόνο στάθηκα αρκετά μακριά από την είσοδο κ φώναξα : " Μανώληηη, έχεις φράουλες;" κ μετά από ένα λεπτό που μου φάνηκε αιώνας ξεπρόβαλλαν στην είσοδο ο Μανώλης με τη γυναίκα του έξαλλοι... Α ρε Μανωλάτση πότε θα δεχτώ την πρόσκληση σου για τα Χανια, να κατέβω επαέ κ να σου ισιώσω τα παίδια στο πιώμα κ μέσα στην έδρα σου!

" Ρε χασομέρη μάγειρα, εγώ έχω έρθει ποτέ να σε βρίσω πάνω από την κατσαρόλα σου κ μπροστά στους πελάτες σου;Εσύ γιατί μου ζητάς φράουλες;" μου φώναξε ο Μανωλάτσης.

Ωραίος! Μόλις άκουσα τα λόγια αυτά με κυρίευσε ένα αίσθημα γαλήνης κ ασφάλειας.

Το τέλος του κόσμου, για μια ακόμη φορά, είχε πάρει αναβολή...

E-mail this post



Remember me (?)



All personal information that you provide here will be governed by the Privacy Policy of Blogger.com. More...

Φιλε μου Αθηναιε, οι γνωμες διιστανται ως προς την υπαρξη επιγειου παραδεισου... αλλα μια καλη προσεγγιση ειναι οι Κηποι Οπωροφορων, οπου δινεις κατι στην εισοδο και ευλογεισαι με οσα φας και οσα μπορεις να κουβαλησεις.

Ο πατερας μου μου διηγηθηκε πως βρηκε κατι τετοιο -- κοντα στην "κοσμουπολη εκεινη που περιβαλλει η" Μαρεοτις χι χι.

Εζησα και γω κατι αναλογο, ψηλα στη Θρακη, οπου τα δεντρα συνεβη να ειναι ολα κερασιες. Δεν μετρησα -- δεν μετριονταν -- ποσες τους σκαρφαλωσα, ποσα κερασια εφαγα εκεινο το απογευμα, και τι μπρατσα εκανα κουβαλωντας τα αισχυντηλως ερυθριαζοντα μοσχατα λαφυρα. Το σκεφτομαι καμμια φορα αμα τυχει να φαω φρουτο χαρτονινο, οπως οι φραουλες του Μαρτιου που σε ξενερωσαν.

Εννοειται... επι εξαμηνο μετα δεν αγγιξα κερασι!

Add a comment

 

Links to this post:

<\$BlogBacklinkControl\$> <\$BlogBacklinkTitle\$> <\$BlogBacklinkDeleteIcon\$>
<\$BlogBacklinkSnippet\$>
posted by <\$BlogBacklinkAuthor\$> \@ <\$BlogBacklinkDateTime\$>

<\$BlogItemBacklinkCreate\$>

About me

  • Αθήναιος
My profile

Links

Powered by Blogger
and Blogger Templates