« Home | Μαγειρεύοντας για την τελετή των Όσκαρ. » | Mission impossible. » | Λουλουδιού Ψωμί ή το αντίδοτο στον αντισημητισμό. » | Στον ουρανό την έψαχνα, στο Ίντερνετ τη βρήκα... » | "Τί έπαθες άραγε εκεί έξω κ με θυμήθηκες ξανά;" » | freedavidirving.com » | Όταν το Ισλάμ είχε κατακτήσει πραγματικά την Ευρώπ... » | Κοοk εγώ, Cook εκείνη... » | "Κ παντρεμένος γάιδαρος κ ανύπαντρος μουλάρι..." » | My name is Jones. Tom Jones... » 

3/07/2006

Τα ύστερα του κόσμου, αναβάλλονται.

Με εξοργίζει η νοοτροπία του " γαμώ κ δέρνω" σε οποιαδήποτε εκδήλωσή της κ ιδιαίτερα προς τη Φύση. Έτσι, περπατώ στην αγαπημένη μου πόλη κ η αρτηριακή μου πίεση χτυπάει κόκκινο όταν βλέπω στους πάγκους των υπαίθριων μανάβικων να φιγουράρουν απο τις αρχές του Μάρτη τα αγαπημένα μου φρούτα, οι φράουλες.

Δεν ξέρω τί είδους άνθρωποι τρώνε φράουλες το Μάρτιο κ ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει να μάθω. Δεν θέλω να τους ξέρω, δεν θέλω να τους συναντήσω αν κ είμαι σίγουρος ότι έχω μαγειρέψει σε αρκετούς τέτοιους.

Φάε φράουλα το Μάρτιο, καλαμπόκι το Γενάρη, ντομάτα με το χιόνι κ γκρίνιαξε γιατί η ζωή δεν έχει νόημα, γιατί ο χρόνος κυλάει επίπεδα, γιατί οι μέρες είναι ίδιες αναμεταξύ τους...

Είμαι υπερβολικός; Έτσι είμαι εγώ όταν κακοποιούν τα πράγματα που αγαπώ κ το να βλέπω αρχές Μαρτίου να πωλείται φράουλα σε μέγεθος βερύκοκκου είναι κακοποίηση. Για να είμαι σίγουρος όμως ότι δεν είμαι ο μόνος υπερβολικός στην πόλη πριν από λίγη ώρα πήγα στο μαναβικό μου στην Κεντρική Αγορά, στην οδό Αρμοδίου. Η οικογένεια Τσουπάκη με προμηθεύει με τα καλά που δεν μπορουμε να βρουμε στην Αθήνα. Σταμναγκάθι από τα Χανιά, μυρώνι αρκαδικό, φρέσκο σκόρδο κ βύσσινο από την Τεγέα της Αρκαδίας. Απλά υλικά που γεμίζουν την ψυχή μου χαρά με την υφή τους κ τη μυρωδιά τους. Επειδή γνωριζόμαστε πολύ καλά, δεν διακινδύνευσα να πλησιάσω για να ρωτήσω αυτό που ήθελα. Μόνο στάθηκα αρκετά μακριά από την είσοδο κ φώναξα : " Μανώληηη, έχεις φράουλες;" κ μετά από ένα λεπτό που μου φάνηκε αιώνας ξεπρόβαλλαν στην είσοδο ο Μανώλης με τη γυναίκα του έξαλλοι...

Α ρε Μανωλάτση πότε θα δεχτώ την πρόσκληση σου για τα Χανια, να κατέβω επαέ κ να σου ισιώσω τα παίδια στο πιώμα κ μέσα στην έδρα σου μάλιστα!

" Ρε χασομέρη μάγειρα, εγώ έχω έρθει ποτέ να σε βρίσω πάνω από την κατσαρόλα σου κ μπροστά στους πελάτες σου; Εσύ γιατί μου ζητάς φράουλες τέτοια εποχή;" μου φώναξε ο Μανωλάτσης.

Ωραίος! Μόλις άκουσα τα λόγια αυτά με κυρίευσε ένα αίσθημα γαλήνης κ ασφάλειας.

Το τέλος του κόσμου, για μια ακόμη φορά, είχε πάρει αναβολή...

E-mail this post



Remember me (?)



All personal information that you provide here will be governed by the Privacy Policy of Blogger.com. More...

Αφού τα ξέρεις, θερμοκηπίου από Ολλανδία μεριά και με κατανάλωση κυρίως από ζαχαροπλαστεία...

Τουλάχιστον ο μανάβης που έχω εγώ στη γειτονιά μου, εκεί τις δίνει κυρίως...

Πάντως εμένα δε μου κάνει καρδιά για φράουλες το Μάρτη...

Τα σέβη μου στο Μανώλη!

:)

(Κι εγώ ένιωσα γαλήνη διαβάζοντας το ποστ σας, Αθήναιε!)

Τι μου θύμισες τώρα...
Κάτι ξεπαγωμένες φράουλες απ έξω κούκλα κι από μέσα χόρτο με υποτιθέμενη κρεμ ανγκλαίζ από πάνω και μια μισόμουρλη που με ξύπνησε πριν χρόνια μαύρα χαράματα για να τις "απολαύσουμε" με κιρς ρουαγιάλ.
Υ.Γ Δεν θες να ξέρεις για τι μαρτύριο μιλάμε... από πάσης απόψεως!

Γιώργο, προχτές άκουσα στο ραδιόφωνο γνωστό γαστρονόμο ( ας τον πω έτσι) να δίνει συνταγή με φράουλες κ να λέει κ το μνημειώδες " Κ επειδή αυτήν την εποχή οι φράουλες είναι ακριβές, χρησιμοποιήστε μαρμελάδα φραόυλα" Εντάξει.

Πάνο, ο Μανώλης είναι τοπ μανάβης της Αθήνας κ ξέρει κ από μαγειρική κ αν δει καμια νέα νοικοκυρά να αναρρωτιέται μπροστά στα καφάσια τί να πάρει της δίνει κ ιδέες: " Πάρε αυτό κ φτιάξε αυτό". Πολύ ωραίος.

Snowflake μου εγώ παλιά δεν τα θυμάμαι έτσι. Παλιά έβγαιναν οι φράουλες τέλη του Μαίου κ τις περίμενα γιατί θα τις βάζαμε στην τούρτα των γενεθλίων μου. :-) Μια χρονιά δε, δεν φτιάξαμε τούρτα με φράουλες γιατί ο καιρός δεν ήταν καλός κ είχαν αργήσει πολύ να βγουν! Φοβερή απογοήτευση!

Ορλάντο. Καζανόβα, είναι το middle name σου; :-)

Συμφωνω και επαυξανω. Τις ειδα και εγω στο ΑΒ και δεν ηταν εισαγωγης, ντοπιες Μανωλάδος 5€.

Μα ποιος τις αγοραζει τετοια εποχη;
Καθε πραγμα στον καιρο του...Εδω παιρνουν και πεπονια το χειμωνα, απορω τι νομιζουν οτι τρωνε...

Στην κεντρική Φρουτοπία, τα φρούτα και τα λαχανικά έχουν πάρει την εξουσία μετά από τη μυστηριώδη εξαφάνιση του Μανωλάτση του μανάβη. Ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Θίκο Ναΐκο κατεβαίνει στο κέντρο για να εξιχνιάσει την εξαφάνιση, αλλά βρίσκει έναν αλλότριο καινούριο κόσμο. Γνωρίζει από κοντά τα φρούτα και τα λαχανικά και γίνεται μάρτυρας της προσπάθειάς τους να ζήσουν ελεύθερα από τους μανάβηδες και διαφορετικά απ’ όποια φόρμα κι ιδιότητα τους είχε προσδοθεί μέχρι σήμερα.

Αλλά η ελευθερία κι η διαφορετικότητα κρύβει πολλούς κινδύνους…

(πάσα ομοιότητα με οτιδήποτε λίαν συμπτωματική!)

χθες το βράδυ έφαγα μια μους και παραπλεύρως αυτής είχαν τοποθετήσεις 4 φράουλες σε μέγεθος βερίκοκου, όπως ακριβώς τα λέτε. η γεύση τους δε, έφερνε κάπως σε πεπόνι και σε καμία περίπτωση δε θύμιζαν εκείνες τις μικρές γευστικότατες φράουλες των παιδικών μου χρόνων. αλλά και η μους ήταν χάλια.

Ωστε είναι εκ Μανωλάδος ορμώμενες οι θηριώδεις φράουλες; Μμμ πόσο ωραία πρέπει να πηγαίνουν με το χιονόνερο που ρίχνει από το πρωί...

Αννυ, είμαι φαν του Ευγενίου Τριβιζά, βεβαίως-βεβαίως ίσως γιατί είμαι αφόρητα πεζός τύπος κ δεν μπορώ να γράψω τόσο σουρρεαλιστικά. :-)

Πολύβιε, το ντεκοράκι πλαστικής φράουλας είναι λογικό να κοσμεί μέτριο προς κακό κατασκεύασμα.

Όταν ακόμα και τα πορτοκάλια έχουν καεί από τον χιονιά, πώς στο καλό αγοράζουμε και τρώμε φράουλες-κινγκ κονγκ; Χάσαμε τις εποχές, τις γεύσεις...

Add a comment

 

Links to this post:

<\$BlogBacklinkControl\$> <\$BlogBacklinkTitle\$> <\$BlogBacklinkDeleteIcon\$>
<\$BlogBacklinkSnippet\$>
posted by <\$BlogBacklinkAuthor\$> \@ <\$BlogBacklinkDateTime\$>

<\$BlogItemBacklinkCreate\$>

About me

  • Αθήναιος
My profile

Links

Powered by Blogger
and Blogger Templates