Εαν το "Get a Life" ήταν πιάτο.
Βρήκα μια γωνίτσα στο μπαρ κ χάζευα προσπαθώντας να μη βυθιστώ στις σκέψεις μου όπως το συνηθίζω τελευταίως. Στην τελική,αυτό μπορούσα να το κάνω κ σπίτι μου. Πίνω μια γουλιά κ σηκώνω τα μάτια στον καθρέφτη απέναντί μου. Βλέπω να με κοιτάζει με ανησηκωμένο το αριστερό φρύδι μια ξανθιά, μέτρια στο ύψος, με ωραία μακριά μαλλιά,ντυμένη στα μαύρα.Κρατάει ένα ποτό αλλά δε τη βλέπω να καπνίζει. Τί κάνει μόνη της σ'ενα μπαρ μια γυναίκα που δεν καπνίζει; Καταφέρνω να κρατήσω το βλέμμα μου στα μάτια της. Αυτός είναι ένας καλός τρόπος να προσεγγίσεις μια γυναίκα με μεγάλο στήθος γιατί όλοι την κοιτάνε εκεί.Της χαμογελάω, μου χαμογελάει κ με πλησιάζει. Ωραία. Νιώθω ασφάλεια. Με τα μαύρα θα παίξουμε κ απόψε...
" Καλησπέρα,μυρίζετε σαν τηγανητή πατάτα" μου λέει κ χαμογελάει περιπαικτικά. Δε λέω, πιο πρωτότυπο από το " Βάζω στοίχημα ότι είσαι Ζυγός".
" Γυρνάω από τη δουλειά, δουλεύω σε κουζίνα κ δεν πήγα σπίτι για ένα μπάνιο. Βάζω στοίχημα ότι είστε Λέων. Με τέτοιο εντυπωσιακό μαλλί..." Σκάει στα γέλια.
" Όχι, είμαι κροκόδειλος, με συγχωρείτε αλλά δεν πιστεύω στα ζώδια. Είστε αληθινός μάγειρας;"
" Τί σημαίνει αυτό;"
" Δηλαδή, ξέρετε να φτιάχνετε μέχρι κ perigourdine?" 'Ηταν η σειρά μου να σκάσω στα γέλια. Εξυπνούλα η ξανθιά κ χιουμορίστρια αλλά το αριστερό φρύδι εκεί, καρφωμένο στη ρίζα των μαλλιών της.
" Είστε συνάδελφος, έτσι;" βέβαια το μανικιούρ δεν έδειχνε συνάδελφο αλλά πώς αλλιώς ήξερε το πιο παλιό σημείο αναγνώρισης μεταξύ των μαγείρων;
" Όχι, PR Consultant είμαι αλλά ασχολούμαι από χόμπυ με τη μαγειρική κ την ιστορία της..."
Μάλιστα. Πήγα να πω κάτι καυστικό αλλά το αριστερό ανασηκωμένο φρύδι με απέτρεψε, δεν θα μου χαριζόταν.
" Εαν σας αρέσει η μαγειρική κ η ιστορία της τότε θα διαβάζετε κ τον Αθήναιο".Αυτόματα σοβαρεύει. Ωχ...
" Τον Αθήναιο τον νεότερο, εννοείτε. Ναι τον διαβάζω. Σίγουρα ξέρει από μαγειρική, ξέρει κ από ιστορία κ μιλάει για το φαγητό λες κ είναι κάποια ερωμένη του με την οποία είναι τρελλά ερωτευμένος. Καλό παιδί".
Καλό παιδί; Καλό ΠΑΙΔΙ;Τί λέει η τύπισσα;
" Τί εννοείτε "παιδί", ο Αθήναιος γράφει μαγειρική για ενήλικες, δεν διαβάζετε όλα αυτά τα υπονοούμενα,τις συναντήσεις, τις γυναίκες..."
" Από γυναίκες έχει μεσάνυχτα πιο μαύρα κ από τα πιόνια που προτιμάει στο σκάκι..." μου λέει κ μου κλείνει το μάτι. Αμαν. Ποια είναι αυτή;
" Πώς σας λένε, εαν επιτρέπετε;"
" Βίβιαν. Σκέτο, δε βγαίνει από πουθενά,για να σας προλάβω".
Πρέπει να πάρω το αίμα μου πίσω.
" Βίβιαν... Ο Έλιοτ στην "Έρημη Χώρα" στο επεισόδιο με τη Σίβυλλα κάνει την αναφορα..."
" Ναι ναι ξέρω." Αποθανείν Θέλω" μόνο που το δικό μου όνομα δεν αναφέρεται σε αυτόν τον Αινεία αλλά στον original του Βιργιλίου, τον περιγράφει vivianus...αυτός που νικάει τις κακουχίες με τη ζωντάνια του κ τη διάθεσή του για ζωή, από εκεί βγαίνει το όνομα κ αρχικά ήταν ανδρικό, υπάρχει οικογενειακή ιστορία για το πώ μου εδόθη, βαριέμαι να σας την πω τώρα. Βλέπετε, Αθήναιε, δεν είστε ο μοναδικός στην πόλη που έχει διαβάσει 2-3 βιβλιαράκια.Απλώς εσείς έχετε εντυπωσιαστεί περισσότερο απο το γεγονός ότι έχετε διαβάσει. Ο Αθήναιος δεν είστε;"
Ρίχνει το φαρμακερό μαζί μ'ένα PR χαμόγελο,τινάζοντας πίσω τα μαλλιά της.Με αφήνει άναυδο κ πριν προλάβω να απαντήσω συνεχίζει.
" Είστε ένα ανοιχτό βιβλίο, με το που μπήκατε μέσα σας κατάλαβα".Παίρνω ανάποδες κ αποφασίζω να χτυπήσω πίσω.
" Για κοίτα... αυτό δεν το περίμενα ποτέ από μια ξανθιά Jessica Rabbit..." Σκάει στα γέλια κ σηκώνει αμέσως το φρύδι.
" Πω πω προσβόλα!Αυτό ήταν το πιο καυστικό σας;" λέει σκασμένη στα γέλια, σαφώς ειρωνικά.
" Γιατί είστε μόνη σας εδώ;" τη ρωτάω πιο ήρεμα.
" Για τον ίδιο λόγο που είστε κ εσείς. Αφήστε τα όμως αυτά. Πείτε μου. Εαν η ζωή είχε γεύση ποια θα ήταν αυτή;"
Ουφ! Τώρα μιλάμε.
" Εαν η ζωή είχε γεύση... Ασαφές. Ας το πούμε αλλιώς. Έχετε ακούσει την έκφραση "Get a life!"Αισθάνομαι ότι με περιγράφει αλλά εγώ αντιλαμβάνομαι τα πράγματα σε γεύσεις. Εαν αυτό ήταν πιάτο τί θα ήταν; Βοηθείστε τον καλό μάγειρα!"
" Θα ήταν κρέας!"
" Κρέας ναι! Κόκκινο βέβαια".
" Αρνί!"
" Η ζωή δεν είναι αρνί, αγαπητή μου κυρία".
" Ούτε μοσχάρι, αγαπητέ μου κύριε".
" Η ζωή δεν είναι ε-ξωτική"συμπληρώνω σκεφτικός.
Χαμογελάει.
"Το εννοείτε αυτό;"
"Δε θέλω να το συζητήσω. Απόψε είμαι εδώ για να μη συζητήσω κ για να μην σκεφτώ ακριβώς αυτό γιατί με πονάει".
Μου χαμογελάει με κάποια συμπόνοια αλλά ευτυχώς δε θέλει να το συζητήσουμε περαιτέρω.
" Χμμμμμ.Η ζωή θέλει κυνήγι! Να! Κυνήγι!"
" Μα το κυνήγι δεν είναι καθημερινό πιάτο".
" Χα! Εσείς δε λέτε ότι η ζωή δεν είναι για χόρταση;"
Εγώ το λέω πράγματι.
" Το κυνήγι ήταν πιάτο βασιλικό, ιδιαίτερο,θέλει φροντίδα στο μαγείρεμα,δεν το μαγειρεύει ο καθένας".
" Συμφωνώ. Το Get a life είναι αγριογούρουνο. Ε;" Χαμογελάει.
Πολύ χαμογελάει αυτή η ξανθιά. Κατά βάθος κάτι ξέρει.Γιατί δεν μου το λέει κ μένα;
" Το κυνήγι είναι το αγαπημένο μου πιάτο" της λέω.
" Το διάβασα αλλά δεν σας πίστεψα. Το αρνάκι σας αρέσει, σας ξέφυγε σε κάποιο άλλο ποστ" Ξανά αυτό το χαμόγελο που έχει αρχίσει να μου τη δίνει.
" Ε ναι. Το αρνάκι. Το κλασικό αρνάκι. Διατί να το κρύψωμεν άλλως τε; Στο φούρνο με πατάτες. Να το μυρίζεις κ να ξέρεις ακριβώς τί θα φας κ να ναι αυτό που σου αρέσει, το ότι ξέρεις ακριβώς τί θα φας.Μια γεύση που σε γεμίζει χαρά κ την εμπιστεύεσαι. Μια γεύση αναμενόμενη, σταθερή που σου θυμίζει τα παιδικά σου χρόνια κ κυριακάτικες βόλτες με ήλιο με κάποιον που αγαπάς κ σε αγαπάει. Το Get a life είναι αρνάκι στο φούρνο με πατάτες όχι κυνήγι".
"Είδατε; Όμως μην το περιγράφετε λες κ είναι η ήττα της τέχνης σας. Είστε ένα καλό παιδί τελικά. Άλλο καλό παιδί κ άλλο καλός μάγειρας. Πρέπει να φύγω, έχω ξυπνήσει πρωί εαν κ δεν κοιμάμαι πολύ τελευταίως--όπως κ εσείς-- έριξα πολλά επαγγελματικά χαμόγελα σήμερα κ είμαι κουρασμένη. Σας εύχομαι μια καλή χρονιά".
"Επίσης!"Της απαντώ. Φοράει ένα μαύρο παλτό κ κάνει να φύγει. Όμως γυρίζει, μου σκάει ένα χαμόγελο, σηκώνει το φρύδι κ μου χαιδεύει το μάγουλο.
" Αθήναιε, τη νέα χρονιά Get a Life. Εντάξει; Δεν θα σου χαλάσει το prestige ένα απλό αρνάκι στο φούρνο."
" Βίβιαν get a life too, κανείς δεν θα πει ότι δεν είστε gourmet εαν παραδεχτείτε ότι αυτό είναι το αγαπημένο σας φαγητό. Ούτε εσείς το λέτε υποψιάζομαι,αλλιώς πώς θα με καταλαβαίνατε. Και μην χαθείτε!"
Ανταλλάσουμε χαμόγελα, ανασηκώνουμε από ένα φρύδι, μου κλείνει το μάτι κ παίρνει ο καθένας το δρόμο του
* Get a Life! Πιάτο για σταθερά ευτυχισμένες πρωτοχρονιές*
Τις εύχομαι από καρδιάς.
Υλικά
1 κιλό αρνί. Κατά προτίμηση μπούτι αλλά δεν θα σας πω εγώ τι θα προτιμήσετε πρωτοχρονιάτικα.
2 λεμόνια.
2 σκελίδες σκόρδο.
2 φλυτζ.ελαιόλαδο.
Αλάτι-πιπέρι.
5 μεγάλες πατάτες.
Κόβετε κατά μήκος τις σκελίδες του σκόρδου κ αλείφετε με αυτές το μπούτι. Αλατοπιπερώνετε κ το σκεπάζετε προσεκτικά με αλουμινόχαρτο κ το αφήνετε στο ψυγείο τουλάχιστον για 1 ώρα, καλύτερα παραπάνω.
Τοποθετείτε το μπούτι στο ταψί μαζί με τις καθαρισμένες πατάτες.Περιχύνετε με το λάδι κ το χυμό του λεμονιού.Σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο κ το βάζουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο. Μετά από 45' αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο κ το ψήνουμε για άλλα 30' μέχρι να ξεροψηθεί.
Σερβίρεται με κόκκινο κρασί κ πράσινη σαλάτα.
posted by <\$BlogBacklinkAuthor\$> \@ <\$BlogBacklinkDateTime\$>