« Home | Δηλώσεις κ παραγγελίες στην κουζίνα. » | " Με τον τρόπο που καίει ο πάγος..." Βραδιά ποίηση... » | Κριτική μαγειρικού βιβλίου--" Γεύσεις από τον κόσμ... » | Κουράγιο! Τέσσερις μήνες έμειναν! » | The Fianchetto-variada mousse au chocolat... » | Παράκλησις μετά ευχών κ τα δεόντα στη μαμά σας... » | Το Ρεβεγιόν της Κόρης της Ακαμάτρας... » | "Και αν δεν της αρέσει, παιδί μου Αθήναιε, να ντυθ... » | Guilty pleasures... » | Τιμή σε αυτούς που πρέπει* » 

12/30/2005

Οι ωραίοι δεν έχουν χρέη...Οι χρωστούμενες συνταγές...

Απόψε,γράφοντας αυτό, μου έστειλαν ξανά το 100 γιατί είχα δυνατά,λέει, τη μουσική. Και εγώ που νόμιζα ότι στην πολυκατοικία είναι όλοι θεόκουφοι λόγω ηλικίας μιας κ είμαι κατά πολύ ο νεότερος.Ο Διοικητής στο αστυνομικό τμήμα, around the corner, με πάει με 1000 κ ζορίζεται κάθε φορά που πρέπει να το κάνει οπότε με παίρνει πρώτα τηλέφωνο: " Αθήναιε αγόρι μου, τί ζόρι τραβάς κ απόψε; Χαμήλωσε το γαμημένο κ πιες στο ουισκάκι σου ήσυχα μην στείλω το περιπολικό να σε συλλάβει" . " Απόψε κ. Διοικητά δεν έχω τίποτε κ πίνω "Δουμπιά", όπως ο καλλιτέχνης" του απαντώ " είμαι ήρεμος κ χαρουμενος κ απλά γράφω κάτι χρωστούμενες συνταγές αλλά συγγνώμη,θα το χαμηλώσω κ μην στείλετε περιπολικό σας παρακαλώ γιατί θα πιούμε πάλι κανένα μισομπούκαλο( λέμε τώρα, ενάμισι ήπιαμε στην προηγούμενη " σύλληψη") πάνω στο καπό του περιπολικού ακούγοντας Ρέμο στο 9 με τα παιδιά εν υπηρεσία κ έχω υποσχεθεί σε μια ψυχή απόψε να μην πιώ,δεν γίνεται να πίνουμε κ οι δυο μας κάθε βράδυ,απόψε έχω εγώ υπηρεσία να φυλώ την πόρτα του Ύπνου να μην μπουν τα κακά ονείρατα( μιας κ είδα ότι σου άρεσε αυτό...αντί για το όνειρα). Κύριε Διοικητά, Καλή Χρονιά κ αγαπησιάρικη. Πολύ αγαπησιάρικη όμως, έτσι;" Τον φαντάζομαι να κουνάει το κεφάλι με κατανόηση κ κλείνουμε. Πού είχαμε μείνει; Α ναι....

Pacta sunt servanta
λένε οι Ρωμαίοι κ μαζί με αυτούς κ όσοι έχουν περάσει από τα έδρανα της οδού Σόλωνος 57 κ παρακολουθούσαν ανελλιπώς το μάθημα του Τρωιάνου αντί να γκομενίζουν στο Amsterdam στη Σίνα(υπάρχει ακόμη αυτό;) ή στη γωνία Σόλωνος κ Σίνα στο πάλαι ποτέ "1900" το δίδυμο αδελφάκι του μαγαζιού της Σαντορίνης. Τί συνταγές θυμήθηκα πάλι μέσα στο χειμώνα... Ας είναι.Τί θα λέμε την Άνοιξη εξάλλου; Τώρα γιατί το έγραψα αυτό εκτός από το να σας κάνω φιγούρα για τα λατινικά μου; Α ναι, το έγραψα για να πω ότι κρατώ τη συμφωνία (Pacta sunt servanta).

Είστε τυχερούληδες γιατί το μαγέρικο βρίσκεται στο τσακίρ κέφι αυτές τις μέρες κ ο μάγειρας δεν θα κάνει απλά ένα copy and paste τις συνταγές που έχει τάξει αλλά θα τις διανθίσει κ με τις γνωστές μαλακίες δειπνοσοφιστείες κ κυρίως τα κόλπα ώστε να κάνετε την παραμονή σας στην κουζίνα διασκέδαση γιατί πάνω από όλα αυτό με ενδιαφέρει: να σας πείσω να μαγειρεύετε κ να το διασκεδάζετε κ από πάνω.

Αρχίζω από την πρόσφατη συνταγή που έφτιαξα μόλις προχθές τη νύχτα. Εαν κ Παννυχίς η συνταγή ( για να το κάνουμε κ λίγο βυζαντινό μιούζικαλ το θέμα...γιατί εγώ αναφέρομαι στη βυζαντινή παννυχίδα) δεν συνιστά κάμωμα που το βλέπει η μέρα κ γελά. Βέβαια, με τις μαρέγκες πάντοτε σοβεί ο κίνδυνος να μη γελάσετε αλλά να κλάψετε με το τελικό αποτέλεσμα γι αυτό κ εντελώς σοβαρά σας συνιστώ να μην μπαίνετε στον κόπο να τις φτιάχνετε μόνοι σας στο σπίτι αλλά να τις αγοράζετε έτοιμες. Προχθές τις έφτιαξα γιατί με ενέπνευσε η Τουραντό κ γιατί μου είχαν περισσέψει ασπράδια κ γιατί μέχρι τώρα όπου ευωδιαστή pastry chef από πίσω κ ο Αθήναιος κ έτσι το έχω μάθει το κόλπο αλλιώς ούτε εγώ θα μπορούσα να τις φτιάξω στο σπίτι κ δεν ήταν κ τέλειες αυτές που έφτιαξα, μην νομίζετε. Οπότε η συνταγή είναι αρκετά δύσκολη εκτός εαν τις μαρέγκες τις αγοράσετε.Σας προειδοποιώ.Η δυσκολία έγκειται βέβαια στο ψήσιμο.


* Άσπρες --" πιο λευκές κ από την αυγή"--μαρέγκες με φρέσκια κρέμα κ σιρόπι από ρόδι*

Για τις μαρέγκες:

Τα ασπράδια από 4 μεγάλα αυγά ( όχι πολύ φρέσκα,3-4 ημερών)
1/2 κουτ.γλ. ξυνό, ή ταρταρικό οξύ ή κρεμόριο ή cream of tartar-- διαλέξτε κάποια από τις ονομασίες καθώς το αναζητάτε στα ράφια του super market.
1 φλυτζ. πολύ λεπτή ζάχαρη--ναι υπάρχουν κατηγορίες στα ράφια του super market.
1/2 κουτ.γλ. (κοφτό) απόσταγμα ή αλλέως πως αιθέριο έλαιο βανίλιας.

1 φλυτζ. κρέμα γάλακτος (36% --τα είπαμε αυτά στο προηγούμενο ποστ) πολύ κρύα γιατί αλλιώς, θα χτυπάτε μέχρι το Πάσχα για να πήξει.
1 1/2 φλυτζ. σιρόπι ροδιου. Basta εδώ. Μπορείτε να αγοράσετε σιρόπι ροδιού σε ένα από τα πολλά μεσανατολίτικα super market του κέντρου της Αθήνας. ( Να πάτε στο "Κλεοπάτρα" δίπλα από το Δημαρχείο της Αθήνας κ να τους πείτε ότι σας στέλνει ο μάγειρας από την Ιερουσαλήμ για να σας περιποιηθούν γιατί οι ιδιοκτήτες είναι Αιγύπτιοι κ όχι Λιβανέζοι κ ως εκ τούτου είναι ολίγον τι λαμόγια...) Εγώ κυρίες κ κύριοι αρκεί να σας πω ότι στη ζωή μου δεν έχω ερωτευτεί ακόμη τόσο ώστε να μπω στον πόλεμο( γιατί περί πολέμου πρόκειται) να φτιάξω χυμό ροδιού σιρόπι.Όμως διαθέτουμε συνταγή για τις βαθύτατα ερωτευμένες ψυχές κ στείλτε μας κ μας εαν φτιάξετε).
Σπόροι από 1 ρόδι για γαρνίρισμα.

Εκτέλεση( πάρτε ανάσα)

1. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180C. Στρώνουμε ένα ταψί με το χαρτί για ψήσιμο ( ελληνιστί baking paper). Σ'ενα απόλυτα καθαρό μπωλ χτυπάμε τα ασπράδια του αυγού μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε το cream of tartat κ συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να δούμε τη μαρέγγα να κάνει "μύτες". Προσθέτουμε τη ζάχαρη, κουταλιά-κουταλιά χτυπώντας συνεχώς.Όσο προσθέτετε τη ζάχαρη η μαρέγκα πρέπει να γίνεται πολύ πυκνή κ στιλπνή. Αναμίξτε κ τη βανίλια. Εάν είστε από τους περφεξιονίστες τότε βάλτε τη μαρέγκα σ'ενα κορνέ κ μοιράστε την στο ταψί. Εγώ δεν είμαι κ η αναρχική μου η καρδιά τις θέλει τις μαρέγκες σαν τα βραχάκια του Ταινάρου απ΄όπου έκανα βουτιές όταν ήμουν παιδί, οπότε, μοιράζω τη μαρέγκα μ'ενα κουτάλι.

2. Ψήνουμε τις μαρέγκες για 1 - 1.5 ώρες στους 180, μέχρις ότου γίνουν τραγανές απ'εξω κ μαστιχωτές στο κέντρο κ αυτός είναι ο εφιάλτης όταν φτιάχνουμε μαρέγγες στο σπίτι. Μην τις ψήσετε στον αέρα γιατί θα σκουρύνουν.Τις στεγνώνουμε κ εαν τις κρατήσουμε σε αεροστεγές κουτί κρατάνε για κανένα δεκαήμερο.

3. Το γλυκό μας.Χτυπάμε την κρύα κρέμα γάλακτος, ει δυνατόν κ με παγωμένους τους βραχίονες του μίξερ. Μην μπείτε στον πειρασμό, please, να βάλετε ζάχαρη στην κρέμα. Θα είναι too much κ θα με στεναχωρήσετε. Υπάρχει αρκετή ζάχαρη στα υπόλοιπα υλικά.

4. Σε ένα πιάτο σερβίρουμε 2 κομμάτια μαρέγκες μαζί με μια γενναία δόση κρέμα γάλακτος κ γαρνίρουμε με σιρόπι ροδιού κ τους σπόρους του κ μετά αφήνουμε τους θαυμαστές μας να πέσουν ξεροί κυρίες κ κύριοι στα πόδια μας γιατί ναι, το αξίζουμε. :-)

* Ψαρονέφρι σε κρούστα από βότανα με ψητές πατάτες κ vinaigrette από Bacon κ
Σέρρυ*

Αγαπημένη συνταγή αυτή, προσέξτε μην της βγάλετε τα μάτια γιατί δεν είναι δύσκολη....

Υλικά για 4 άτομα.

Για τη Vinaigrette.
120γρ. bacon
1/2 φλυτζ. ελαιόλαδο.
1/4 φλυτζ. ξύδι Πάρου ( βασικώς θέλει ξύδι από σέρρυ αλλά τρέχα γύρευε--βάλτε ξύδι Πάρου)
1 μικρό φρέσκο κρεμμύδι ψιλοκομμένο.
αλάτι-φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

1 ψαρονέφρι του 1 κιλού περίπου κιλού.
6 κουτ.σουπ. ελαιόλαδο.
αλάτι -φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
1/4 φλυτζ. ψιλοκομμένο θυμάρι.
1/4 φλυτζ.ψιλοκομμένο δενδρολίβανο.
1/2 φλυτζ. μαιντανό.
2 κουτ. σουπ. ηλιέλαιο.
1 κιλό μικρές στρογγυλές πατάτες.

Άρχονται οι εχθροπραξίες!

1. Καβουρντίζουμε το bacon σε ένα μικρό αντικολλητικό τηγάνι κ στη συνέχεια το ανακατεύουμε σ'ενα μπωλ μαζί με το λάδι, το κρεμμύδι κ το ξύδι.

2. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200C. Τρίβουμε το ψαρονέφρι με 3 κουτ. σουπ. λαδιού κ το αλατοπιπερώνουμε.Καλύπτουμε το κρέας με μείγμα από τα βότανα κ το σωτάρουμε στο ηλιέλαιο για 10 '. Γιατί ηλιέλαιο; Γιατί θα βαρύνει πολύ με το ελαιόλαδο κ θα " ταγγίσουν" στη μύτη τα βότανα.

Στο μεταξύ τοποθετουμε τις πατάτες σ'ενα ταψί κ τις περιχύνουμε με το ελαιόλαδο που έχει απομείνει καθώς κ με λίγο μαιντανό.Δίπλα τους, τοποθετούμε το ψαρονέφρι που έχουμε σωτάρει κ ψήνουμε για μισή ώρα στο φούρνο. ( Αυτήν την τεχνική με το κρέας σημειώστε την,θα μιλήσω αναλυτικά γιαυτήν κάποτε, είναι από τις τεχνικές που κάνουν τα εστιατόρια να διαφέρουν μετάξύ τους. Κάτι τέτοια κοστίζουν πολύ σ'ενα εστιατόριο να ξέρετε γιαυτό κ γίνονται μόνον από τα top).

Το βγάζουμε από το φούρνο κ το κόβουμε σε κομμάτια. Σερβίρουμε με τις πατάτες αφού το περιχύσουμε με τη vinaigrette.

Tip.

Τα βότανα αυτά είναι του δικού μου γούστου για το χοιρινό. Μπορείτε να προσθέστε κύμινο,σπόρους σιναπιού, μέχρι κ πιπέρι cayenne αλλά γενικά ας έχουμε μια ψυχραιμία κ μια αυτοσυγκράτηση με τα βότανα.


E-mail this post



Remember me (?)



All personal information that you provide here will be governed by the Privacy Policy of Blogger.com. More...

Θα σας το κρατήσω μανιάτικο πάντως.
Ούτε ένα tip, Ούτε μια συμβουλή για το ψήσιμο της μαρέγκας? Κι εγώ τις αγοράζω έτοιμες και λέω σ' όλους να κάνουν το ίδιο, αλλά τι στην ευχή, περίμενα οτι κάτι θα μας λέγατε από τα έργα και της ημέρες των μυρωδάτων pastry chefs...

Καλή χρονιά Αθήναιε και μπάυ δη ουέη το cream of tartar εξωτιστί λέγεται κρεμόριον, αν τα θυμάμαι καλά (είμαι μακρυά απ την κουζίνα μου...).

Magica, το μόνο tip που είχα να δώσω είναι να μην τις ψήνετε στον αέρα. Ένα δεύτερο tip είναι να αγοράσετε επαγγελματικό φούρνο. :-)
Το ψαρονέφρι σας άρεσε;

Mirandolina, το έχω περιλάβει το κρεμόριο.

Σόρρυ, Αθήναιε, αλλά δεν κοίταξα στα υλικά, κοίταξα κατ ευθείαν στις εκτελέσεις και μου χτυπησε ενα t (μ αρες η γιρλάντα και η φιοριτούρα, δηλαδή ο λιγότερο διδακτικός Αθήναιος)

Τεσπα, αυτό ήταν το δευτερευον -- το άλφον ητο τα Χρόνια Πολλά.

Eγώ πάλι που έχω μανία με το αγριόρυζο:-)

E! να μην πίνεις τόσο πολύ Αθήναιε μας...
Αν και οι Παννυχίδες με τα παλληκάρια απο τμήμα μια χαρά μου φαίνονται!

Λατρεμενε μου κ.Αθηναιε,
Πολυ σας ευχαριστω για τις μαρεγκες.
Εγω βεβαια ακολουθω μια αλλη τακτικη στο ψησιμο, χαμηλοτερος φουρνος περισσοτερη ωρα, αλλα θα ακολουθησω αποψε κιολας την μεθοδο σας και θα σας πω. Εχω σκοπο να σερβιρω στον καλο μου τις μαρεγγες το πρωι της Κυριακης.
Καλη Χρονια και καλα μαγειρεματα με συντροφους ή χωρις.

Αγρύπνισα ως Παννυχίδα

Μα Υο Υο η αγουρίδα

Efkaristoyme Atineo!

Αφιερωμένο εξαιρετικά για το 2005.
Συνοδεύεται από χιλιάδες ευχές για το 2006 :)

Εμένα οι Παννυχίδες κατά βάθος δεν μου αρέσουν αλλά ας όψεται η άτιμη η κενωνία κ οι άτιμες οι γυναίκες.

Μου άρεσε?
Κατά βάθος ναι.

Περνάω όμως μια άλλη φάση με το ψαρονέφρι. Το θέλω λίγο πιο γλυκό. Και με λίγο λιγότερα αρωματικά. Εφτιαξα το καλοκαίρι ένα κουλί σύκου. Του πάει.

Θα τα ξαναπούμε για το ψαρονέφρι.

Add a comment

 

Links to this post:

<\$BlogBacklinkControl\$> <\$BlogBacklinkTitle\$> <\$BlogBacklinkDeleteIcon\$>
<\$BlogBacklinkSnippet\$>
posted by <\$BlogBacklinkAuthor\$> \@ <\$BlogBacklinkDateTime\$>

<\$BlogItemBacklinkCreate\$>

About me

  • Αθήναιος
My profile

Links

Powered by Blogger
and Blogger Templates