Παράκλησις μετά ευχών κ τα δεόντα στη μαμά σας...
Διαβάζω στα σημερινά " Νέα" ότι οι ΄Ελληνες λέει, τρώνε στα ρεβεγιόν κροκόδειλο κ μπριζόλες ζέμπρας.
Παράκλησις: Όσοι από εσάς τρώτε κροκόδειλο σταματείστε αμέσως τώρα να διαβάζετε αυτό το blog γιατί δεν είναι για σας. Το Blog αυτό το γράφω από το 2003 --όπως θα δείτε κ στο profile μου-- πολύ πριν τα blog γίνουν μόδα κ στην Ελλάδα κ απευθύνεται στους εραστές της κουζίνας κ όχι στους επιβήτορές της.
Το πρώτο entry αυτού του blog πριν από δύο χρόνια ήταν ένα ξεφώνημα σε όσους τρώνε κροκόδειλο. Εντελώς προφητικό.
Λοιπόν, για να συνοψίσουμε αγαπητοί καταναλωτές κροκοδείλου κ ζέμπρας: σβύνετε τώρα αμέσως το blog μου από τα favorites του browser σας κ δέχεστε τις ευχές μου για τις εορτές κ τα δέοντα στη μαμά σας.
Άιντε, μην πάρω τίποτε ανάποδες κ αρχίσω κ καταλήξω να κάνω παρέα του Ψαριανού που δεν τον χωνεύω κιόλας.
Μετά τιμής.
Αθήναιος.
Και ενώ δε φημιζόμαστε για τη δημοκρατικότητά μας, έχει να το λέει ο κόσμος κ ο ντουνιάς για το καλό μας γούστο γιαυτό κ σας καλώ να διαβάσετε τον αντίλογο εδώ.
Υποκλίνομαι.
Παράκλησις: Όσοι από εσάς τρώτε κροκόδειλο σταματείστε αμέσως τώρα να διαβάζετε αυτό το blog γιατί δεν είναι για σας. Το Blog αυτό το γράφω από το 2003 --όπως θα δείτε κ στο profile μου-- πολύ πριν τα blog γίνουν μόδα κ στην Ελλάδα κ απευθύνεται στους εραστές της κουζίνας κ όχι στους επιβήτορές της.
Το πρώτο entry αυτού του blog πριν από δύο χρόνια ήταν ένα ξεφώνημα σε όσους τρώνε κροκόδειλο. Εντελώς προφητικό.
Λοιπόν, για να συνοψίσουμε αγαπητοί καταναλωτές κροκοδείλου κ ζέμπρας: σβύνετε τώρα αμέσως το blog μου από τα favorites του browser σας κ δέχεστε τις ευχές μου για τις εορτές κ τα δέοντα στη μαμά σας.
Άιντε, μην πάρω τίποτε ανάποδες κ αρχίσω κ καταλήξω να κάνω παρέα του Ψαριανού που δεν τον χωνεύω κιόλας.
Μετά τιμής.
Αθήναιος.
Και ενώ δε φημιζόμαστε για τη δημοκρατικότητά μας, έχει να το λέει ο κόσμος κ ο ντουνιάς για το καλό μας γούστο γιαυτό κ σας καλώ να διαβάσετε τον αντίλογο εδώ.
Υποκλίνομαι.
| Permalink | E-mail this post 
ωραία. τώρα έχω μια καλή δικιολογία για να μην δοκιμάσω κροκόδειλο την επόμενη φορά που θα πάμε στο αυστραλέζικο. το καγκουρώ πάντως ήταν υπέροχο.
Posted by
Ανώνυμος |
6:33 μ.μ.
ε.. και κάτι άλλο παρακαλώ. πού θα βρω το ορίτζιναλ ποστ περί κροκοδειλοφαγίας;
Posted by
Ανώνυμος |
7:36 μ.μ.
Vasvoe το είπατε μόνη σας. Καγκουρώ κ κροκόδειλους σερβίρουν στα αυστραλέζικα εστιατόρια του εξωτερικού, κακώς κατά τη γνώμη μου αλλά το βρίσκω κατανοητό.
Ποιου Έλληνα η μητέρα κ η γιαγιά έφτιαχνε κροκόδειλο την παραμονή των Χριστουγέννων.
Γνωρίζω την ελληνική χλωρίδα κ πανίδα σαν το δεξί μου το χέρι κ δεν έχει πέσει την αντίληψή μου η ύπαρξη κροκοδείλων...
Τα ποστ τα παλαιά τα έχω κατεβάσει, ως άλλος Αλβέριχος.
Posted by
Ανώνυμος |
7:56 μ.μ.
κι όμως, όταν πηγαίναμε εκδρομή στον Άγιο Κοσμά με το δημοτικό υπήρχε ένας κροκόδειλος στη λιμνούλα. Μετά από μερικά χρόνια είχε γίνει τεράστιος έμαθα και δεν ήξεραν τι να τον κάνουν
Posted by
Ανώνυμος |
9:00 μ.μ.
κερνώ σε -κερνώ σε,
έναν αλλιγάτορα
αθήναιε εστιάτορα
φέρνω σε- φέρνω σε
ανθούς κ'ιάματα
που ναι μονάχα για τα κλάματα
to be continued
Posted by
Ανώνυμος |
11:18 μ.μ.
"Τι άλλο θα σκεφτείτε για τα όργιά σας?"
Που θάλεγε κι ο Μέγας Goscinny...
Posted by
Ανώνυμος |
11:21 π.μ.
Magica δεν πιστεύω να αναρρωτιέστε τί είμαι σε θέση να σκαρφιστώ για τα όργια μου εγώ, ένας ακόλαστος μάγειρας;Ούτε να το σκεφτώ δεν τολμώ... ;-)
Σας πειράζω. Λιγο όμως γιατί όπως όλα τα ενδιαφέροντα παιχνίδια στη ζωή,έτσι κ τα όργια πρέπει να διέπονται από αυστηρότατους κανόνες για να επιτύχουν να καταφέρουν την ανώτατη πνευματική εξύψωση ως οφείλουν να κάνουν τα γνήσια όργια.
Ο κροκόδειλος σ'ενα ελληνικό όργιο συνιστά φάουλ κ ως τέτοιο, το απορρίπτω.
Posted by
Ανώνυμος |
4:03 μ.μ.
Και το αρνάκι, μη νομίζετε, κροκοδειλάκι κατά βάθος ήθελε να είναι.
Αμ το κατσικάκι; Καγκουρώ και βάλε ονειρευόταν να γίνει... Αλλά η ζωή βλέπετε, άλλα ονειρεύεσαι και άλλα σε αναγκάζει να κάνεις
Posted by
Ανώνυμος |
11:19 π.μ.