Αθήναιου Βορβορυγμοί.

Διορθώστε με εαν κάνω λάθος αλλά το καράτε δεν είναι αυτό το οποίο εαν το κατέχεις στο επίπεδο της μαύρης ζώνης πρέπει να προειδοποιείς αυτόν που πάει να σου επιτεθεί ώστε να το ξανασκεφτεί πριν βρεθεί τουλούμι στο ξύλο; Ναι, το καράτε είναι κ όχι το σκάκι. Εγώ όμως επειδή είμαι κύριος είχα αναφέρει δημόσια ότι γνώριζα σκάκι χωρίς να αφήσω κ καμία αμφιβολία για το επίπεδο μου ως παίχτης. Εκείνη, εαν κ κυρία με κάππα κεφαλαίο, είχα παρατηρήσει ότι κρατούσε μια χαρακτηριστικά σιωπηλή στάση στα πράγματα που ανακάλυπτε ότι μας άρεσαν από κοινού,τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα. Έτσι, όταν άφησε ασχολίαστες τις σκακιστικές μου ικανότητες κατάλαβα ότι ίσως είχε ανάλογες ή κ καλύτερες. Όμως θα σκέφτηκε ότι οι ικανότητες στο καράτε είναι αυτές για τις οποίες οφείλεις να ομολογήσεις κάποια ανωτερότητα, όχι αυτές στο σκάκι... Σωστά. Όλα σωστά τα σκεφτόταν εξάλλου.

Μου ζήτησε να συναντηθούμε ένα απόγευμα γιατί μάθαινε λέει σκάκι ( χαχα) κ ήθελε να της δείξω τη variada της Σικελικής που μου άρεσε πολύ να παίζω. Δέχτηκα, περισσότερο για να έχω την ευκαιρία να την παρατηρήσω με την ησυχία μου από κοντά.Είχα εντυπωσιαστεί βαθιά από τη σπάνια αναλογία πνευματικής κ συναισθηματικής ευφυίας καθώς κ από την ευγένεια του ατόμου αυτού.Η κυρία που είχα απέναντί μου από καθαρή τύχη ήταν κ ο τύπος μου εμφανισιακώς κ αυτό έκανε το όλο σκηνικό ιδιαιτέρως ευχάριστο.

-"Η καρέκλα που κάθισε,γυαλισμένος θρόνος..." της είπα θεατρικά καθώς της τράβαγα την καρέκλα για να καθίσει.
-" Wasteland! "
-"Wasteland, βέβαια, A Game of Chess".
-" Γιατί παίζετε με τα μαύρα; Σας αρέσει να χάνετε;"
-" Φαίνομαι για τύπος που του αρέσει να χάνει;"
-" Δεν ξέρω. Γιατί παίζετε fianchetto τότε, είναι η ρώσικη ρουλέττα στο σκάκι"
-" Υπερβολές! Οι Ρώσοι με εκνευρίζουν αφάνταστα γιατί είναι υποτακτικοί οπότε δεν παίζω τίποτε ρωσικό. Ούτε βότκα πίνω κ να μην σας πω την άποψή μου για τη ρωσοεβραική κουζίνα καλύτερα,τα σαμοβάρια, το borsch κλπ. Κουζίνα μουζίκων υποτακτικών είτε στον Τσάρο, είτε στον Στάλιν.Το fianchetto θέλησα να το μάθω όταν διάβασα το ομώνυμο ποιήμα του Μανώλη Αναγνωστάκη, ειδικά τους τελευταίους του στίχους. Είναι δύσκολη άμυνα, εγκεφαλική, με συναρπάζει!"


Με αυτά κ με αυτά είχε προχωρήσει το παιχνίδι κ βέβαια είχα διαπιστώσει ότι σκάκι ήξερε κ παραήξερε όμως δεν ανησυχούσα καθόλου γιατί το άτομο που είχα απέναντι μου ενέπνεε μια ηρεμία κ ήξερα ότι δεν θα έβγαινα χαμένος απο την παρτίδα άσχετα από το αποτέλεσμα.


" Ποια κουζίνα είναι η αγαπημένη σας;"με ρώτησε.
" Μου αρέσει πάρα πολύ να μαγειρεύω τη Γαλλική "απάντησα.
" Τί;! Τα εξωμήτρια του Φουκώ που έλεγε κ η Μαλβίνα;"
" Χαχαχαχα! 'Οχι, κάτι σε Alain Ducasse είχα υπόψη μου".

Ήταν φανερό ότι δεν είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση το φαγητό κ την όλη βιομηχανία του, πιστεύω ότι δεν συμμεριζόταν τον όλο θόρυβο κ είχε κάποιο δίκιο. Γενικά, μου έδινε την εντύπωση ότι δεν της γέμιζε το μάτι ο,τιδήποτε μπορούσαν να κάνουν όλοι. Και τρώνε όλοι.

" Ο λόγος που δεν μου αρέσει η Γαλλική Κουζίνα είναι γιατί δεν έχει ελαιόλαδο. Αγαπώ πολύ το ελαιόλαδο, περισσότερο για την κουλτούρα του".
Σούφρωσα τα χείλια μου για να μην της πω ότι "Ελιά" έλεγαν την πρώτη γυναίκα που αγκάλιασα μετά τη μάνα μου, ότι τα καλοκαίρια με το που φτάναμε στη Δαβιά έτρεχα στην τεραστια ελιά που είχε η θεία μου στο σπίτι να την αγκαλιάσω. Τέτοια είναι η λόξα μου με τα λιόδεντρα βασικώς αλλά πάλι γιατί έπρεπε να της τα πω όλα;.

" Θέλετε να μου πείτε για το λάδι;" τη ρώτησα.
" Το μονο που θέλω να πω είναι ότι με εκνευρίζει η αντιμετώπισή του ως λαικό φολκόρ, τρόπος ψηφοθηρίας κ ότι με εκνευρίζει η μόδα της γαλλικής κουζίνας σε μια χώρα σαν την Ελλάδα κ ότι οι μάγειρες σαν κ σας πάνε σαν τα πρόβατα στη σφαγή".
" Ελάτε τώρα, υπερβάλλετε με τη γαλλική κουζίνα πια. Θέλετε να μου πείτε ότι δε σας αρέσει τίποτε γαλλικό; Ούτε μια mousse au chocolat?"

Χαμογέλασε.

" Ε ναι, αυτό μου αρέσει, ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα!" Να κ το rationalization από δίπλα, για να μην ξεχνιόμαστε.
Αμέσως πετάχτηκα από τη θέση μου!
" Είστε πολύ τυχερή. Έφτιαξα σήμερα το πρωί κ θα σας φέρω τώρα αμέσως να δοκιμάσετε".Αυτή τη σκηνή δεν ήθελα να τη χάσω με τίποτε. Της δίνω το μπωλάκι κ την κοιτώ στα μάτια καθώς βάζει την πρώτη κουταλιά στο στόμα.Τα μάτια της ανοίγουν με έκπληξη.

" Τί είναι; Γιατί έχει τέτοια γεύση; Βάζετε τίποτε ειδικά υλικά, εσείς που είστε μάγειρας θα έχετε άλλες πηγές για τα υλικά σας".
" Ίσως είναι το ελαιόλαδο που βάζω", της απάντησα πολύ ήρεμα κ σοβαρά.
" Ορίστε; Δεν είναι δυνατόν,ξέρω ότι στη σοκολάτα δε βάζουν λάδι, μόνο βούτυρο μα πώς;"
" Τί πώς, δεν έχει πως. Έτσι. Εγώ βάζω και λάδι κ είναι πολύ καλό όπως διαπιστώνετε.Όμως είναι λογικό να μην ξέρετε. Ό,τι σας εχω πει για μένα ξέρετε".
" Δεν ήξερα...ή μάλλον ήξερα ότι καταπιάνεστε με τα πράγματα σοβαρά αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι το έχετε πάει τόσο μακριά..."
" Ακριβώς, δεν ξέρατε αλλά ούτε κ τώρα που δοκιμάσατε ένα μικρό κουταλάκι από κάτι που έχω μαγειρέψει ξερετε πόσο μακριά τό έχω πάει στη ζωή μου, γενικώς."

Της χαμογέλασα πλατιά κ ήθελα να σκύψω να της δώσω ένα πεταχτό-πειραχτικό φιλί στα χείλη αλλά τελευταία στιγμή τραβήχτηκα πίσω γιατί άκουσα από τα βάθη του χρόνου τη φωνή του Μενάνδρου να μου υπενθυμίζει : " Το φιλί του μάγειρα κερδίζεται, δε χαρίζεται".

Αντί για φιλί λοιπόν, δίνω συνταγή.

Mousse au chocolat με ελαιόλαδο-Χειρ Αθήναιου εξ Ακρωτηρίου Ταινάρου ορμώμενου. Creation για Χριστουγεννιάτικο Μενού κάπου, κάποτε.

Ξωτικιάς κέρασμα, με μικρή καθυστέρηση για την οποία απολογούμαι.Με είχε ζαλίσει το Fernet Branca...

170γρ πολύ καλη, ημιγλυκη σκούρα σοκολάτα ( στη σοκολάτα δεν κάνουμε τσιγγουνιές αγοράζουμε την καλυτερη πάντα)
3 μεγάλα αυγά
2/3 φλυτζ. ζάχαρη άχνη,κοσκινισμένη μετά το μέτρημα.
3/4 του φλυτζ. πολύ δυνατός καφές σε θερμοκρασία δωματίου ή
1 κουταλιά της σούπας σκόνη εσπρέσσο στιγμής.
2 κουτ.σουπ. Cointreau.
3/4 φλυτζ έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.

1. Λιώνουμε τη σοκολάτα σε μπαιν-μαρί. Την αφήνουμε να κρυώσει ελαφρώς.
2. Σ'ενα μέτριο μπωλ χτυπάμε τους κρόκους των αυγών με την ζάχαρη άχνη μέχρι να έχουμε ένα λείο μείγμα.Προσθέτουμε τον καφέ, το Cointreau κ ανακατεύουμε. Ρίχνουμε τη σοκολάτα που έχουμε λιώσει κ ανακατεύουμε πολύ καλά.Προσθέτουμε το λάδι κ ανακατεύουμε.
3. Πλένουμε πολύ προσεκτικά τους βραχίονες απο το μίξερ ώστε να μην έχουν καθόλου λάδι κ σ'ενα άλλο μπωλ χτυπάμε τα ασπράδια σε σφικτή μαρέγκα.
Με ένα σύρμα " διπλώνουμε" το 1/3 της μαρέγκας μέσα στο μείγμα της σοκολάτας μέχρι να εξαφανιστεί κ συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα 2/3 προσθέτοντας 1/3 κάθε φορά.
Προσοχή! Μην ανακατέψετε πολύ το μείγμα κ πάρει αέρα.
4.Μεταφέρουμε τη μους στο μπωλ στο οποίο θα τη σερβίρουμε κ το βάζουμε στο ψυγείο μέχρι η μους να κρυώσει καλά.
5. Σερβίρουμε με φρούτα Ταινάρου του δάσους.