Αθήναιου Βορβορυγμοί.

Καλές γιορτές Αθήναιε.
Αυτό το πόστ -με αυτήν την μικρή φωτογραφία-είναι γεμάτο αισιοδοξία. Πρέπει να είναι τα κάλαντα της άνοιξης.

Χρόνια πολλά και κάθε χαρά Αθήναιε -- και θα σου στείλω με προσωπικό τη συνταγή για σαλάτα πράσσο πορτοκάλι -- παραδοσιακή των Χριστουγέννων στο χωριό μου.

Αθήναιε αγαπητέ,
Θα συμφωνήσω και εγώ με τον Αλμπεριχ.
Τα κάλαντα της Ανοιξης.

Μου αρέσει που δεν τραβάτε ζόρι,με τους Καλικαντζάρους.

Σας εύχομαι τα καλύτερα

Είναι εξαιρετική η τιμή να ακούω ότι μπορώ εγώ να τραγουδήσω τον ερχομό της Άνοιξης,σας ευχαριστώ.

Αλβέριχε, στη φωτό είναι η Penelope Pitstop, μεγίστη κόρη ακαμάτρα είμαι φανατικός της θαυμαστής. Επίσης τώρα που τη θυμήθηκα θαυμάζω εξαιρετικά κ την Barbarella ( άλλη κόρη ακαμάτρα αυτή) μήπως τυχαίνει να έχετε στο αρχείο σας την ταινία του Vadim; Βέβαια δεν είναι ραφινάρισμένη κουλτούρα αλλά εμένα μου αρέσει υπερβολικά. Την είχα σε video αλλά έπεσε θύμα ενός άτσαλου χωρισμού!

Penelope,Barbarella,Valentina τρεις κόρες ακαμάτρες που αποκλείεται να συναντήσω εκεί που θα πάω απόψε που υποψιάζομαι ότι μου έχουν έτοιμες νυφούλες,κορίτσια για σπίτι,γιαυτό επιμένουν να πάω.

Όχι τίποτε άλλο Γιώργο, αλλά μόλις μπω μέσα ορισμένοι ( όχι οι κολλητοί αλλά οι κουμπάροι των κολλητών--πείτε μου δε σιχαίνεστε συνήθως τους κουμπάρους των κολλητών σας με τους οποίους έχετε καταντήσει να κάνετε παρέα αναγκαστικα;) θα με κοιτάξουν από την κορυφή μέχρι τα νύχια κ θα σκεφτούν " Κουφάλα Αθήναιε, ακόμη κυκλοφορείς στην πιάτσα γιαυτό μυρίζεις after shave από την είσοδο, αλλά πού θα πάει; Θα τακτοποιηθείς κ εσύ κ θα γίνεις 400 κιλά σαν κ μας που τώρα καμαρώνεις σαν το παγώνι...Νομίζεις πως δεν έχω δει πως σε κοιτάζει η δικιά μου;Παλιομαλάκα! Που να σου καεί το συκώτι από τις μπόμπες!"
Λες κ εγώ Γιώργο δεν την έχω δει τη δικιά του πως με κοιτάει αλλά αυτός γιατί δε βλέπει ότι στέκομαι στην άλλη άκρη του σαλονιού μακριά; Και πού να ξερε πόσες φορές δεν έχω απαντήσει κλήση της δικιάς του στο κινητό μου όταν με ψάχνει να της δώσω μια συνταγή, να της συστήσω ένα εστιατόριο...

Αλλά κανείς καλικάντζαρος δε θα μου χαλάσει τη διάθεση...

" Φόρεσε το σκούρο του, άναψε το πούρο του, μπήκε στο αμάξι του και εντάξει του..." ;-)

ΥΓ Αυτά γράφω,τα διαβάζει ο κολλητός μου ο Άρτος του Δία κ μου στέλνει ποτά για να ξέρει,λέει, τουλαχιστον τί πίνω. :-)

Αθἠναιος, my friend, I wish you loved the winter as I am forced to, here where the winters are so long and so cold. There is magic in long winter nights, and in the warmth of the fireplace or oven, and in keeping warm together. One does not have to wait for spring to go barefoot, though--as I found out when I had to chase the dog to save a neighbor's cat...there is something invigorating in walking barefoot through snow...

Happy Holidays to you, and if you want you can send all your winter weather to me and we will both be happy.

M

Mark, although the Greeks worshipped Apollon the Hyperborean, I am almost certain that they did so out of their usual attitude to have their arses covered. :-)

What I have discovered , while interacting with people like you though, is that regardless whether you are a summer or a winter lover, in most cases the one equated the other and in reality,what we celebrate both is life.

My love to you and your family.

Εὔχομαι καὶ ἐγώ ὑγεία, εὐτυχία καὶ ἕνα καλό, εὐγενικὸ κορίτσι μὲ ἀρχές, ποὺ θὰ σᾶς βάλει μυαλό. (Ἐὰν εἶναι καὶ ἡ Κόρη Ἀκαμάτρα, εἶστε ποὺ εἶστε ἐσεῖς, φοβοῦμαι ὅτι ἡ ἔνωσις θὰ εἶναι τόσον ἐκρηκτική, σὰν τὰ κοκτέηλ τῆς Ξωθιᾶς, ὥστε τὸ Δένδρον τοῦ Κόσμου, ἀντὶ τοῦ ἐπιβαλλομένου κατ᾿ ἔτος οἰκολογικοῦ κλαδέματος, θὰ καψαλιστεῖ ὁλόκληρον.)

Ναι κ θα είναι η πρώτη φορά στο βίο μας ξέρετε που θα έχουμε κάψει δέντρα κ κρεβάτια κ δεν θα ξέρουμε πως γίνεται...
Ευχαριστώ για τις ευχές.Ώραίο το touch του πολυτονικού. Αντί να τρώτε το χρόνο σας με τέτοια δεν έρχεστε απόψε εδώ να με γλυτώσετε από τις νυφούλες;

Oh jesus Juice! Έφθασαν κιόλας τα Χριστούγεννα!
Κι εγώ ακόμη τραγουδώ ανέμελα στους δρόμους.Και πρέπει να χαρίσω και ευχές - ασχέτως αν κερδίζονται.

Εσείς όμως τις δικές μου τις κερδίσατε.

Ανάλαφρα Χριστούγεννα!!!!
Γεμάτα απο το Είναι σας -που ξέρετε να το χαρίζετε.
Το καπέλο μη ξεχάσετε.

(το μαγείρεμα κατά παραγγελία με δυσκολεύει )
Στριμώχνομαι απο τους κανόνες. Ευελπιστώ οτι το μενου θα έχει ολοκληρωθεί ως αύριο το μεσημέρι -που είστε ο επίσημος καλεσμένος μου.

Ξωθιά, δένω τη γραβάτα μου αυτή τη στιγμή κ τώρα που εμφανιστήκατε μπορώ να αντιμετωπίσω ίσαμε 10 νύφες με ελιές στην Καλαμάτα κ διαμερίσματα στην Ηλιούπολη.

Δεν ξέρετε να απελευθερώνεστε μέσα από τους κανόνες; Να κάτι κ που μπορώ να σας μάθω εγώ που έχω περάσει τέλεια παίζοντας αποκλειστικά με τους κανόνες.

Μην καθίσετε μέσα για να μαγειρέψετε. Θα είναι λάθος.Δεν το θέλω.

Ωραίο αυτό με το καπέλο. Δε φόρεσα ποτέ μου. Γι αυτό κ στις κουζίνες τους κόσμου είμαι γνωστός ως ο bandana chef για να συγκρατώ μόνον τα μαλλιά μου.

Σας φιλώ( το χέρι).

Ο σεβασμός στα θέλω και στα πρέπει και στις αναγκες του άλλου είναι το στρίμωγμα, και αυτόματα τίθενται οι κανόνες.
Φανταστείτε να ετοιμάζετε δείπνο έκπληξη με κουνουπίδι και πορτοκάλι και να μην αρέσει στους καλεσμενους σας?
Η μαγειρική αυτή η ελιτίστικη είναι χαρά μου, ασχέτα απο τα δικά σας θέλω. Είμαι εδώ που είμαι και όπως είμαι- δεν αλλάζει με τίποτα.

Σας ασπάζομαι (Φαιδρούσα )

Βρε Αθήναιέ, πού τη μύρισες καλέ μου την άνοιξη?? Μήπως είοαι ερωτευμένος στη μέση τούτου του χειμώνα, ε, μήπως? (Σας το εύχομαι!)

;-) De(e)

De(e)μου καλημέρα σας κ Χρόνια Πολλά! Λέτε;Μπορεί να είμαι τύπος ανοιχτός, χαρούμενος κ δοτικός αλλά δεν ερωτεύομαι εύκολα ούτε είμαι ερωτευμένος με τον έρωτα.Δύο φορές έχω ερωτευτεί όλες κ όλες στη ζωή μου.

Μακάρι όμως να ξαναερωτευτώ κάποια στιγμή.

Όσο για την Άνοιξη δεν είπα ότι ήρθε. Είπα ότι μύρισα την παρουσία της έξω από τα τείχη της πόλης.;-)

Ξωθιά έφα:"Η μαγειρική αυτή η ελιτίστικη είναι χαρά μου, ασχέτα απο τα δικά σας θέλω. Είμαι εδώ που είμαι και όπως είμαι- δεν αλλάζει με τίποτα".

Πανα.ί.α μου...σιγά μην σας σκιστεί ο proxie ωραία μου κυρία.

Μα για πείτε μου, τί κάνετε στην αληθινή σας ζωή, είστε η ghost writer της Μιρέλλας Παπαικονόμου per chance;

Ξωθιά. Οταν φέρομαι με ζεστασιά κ ευγένεια δεν είναι επειδή είμαι κανένα ξελιγωμένο μαλάκιο στην κατηγορία του οποίου εσείς με υποβιβάσατε με το σχόλιό σας αυτό.Ούτε είμαι κάποιο από τα γκομενίδια που βάζω στοίχημα ότι κοιτάζετε αφ'υψηλού όταν νυχτοπερπατάτε.Σε μένα δεν θα ξαναπετάξετε τέτοια κιτς ατάκα,ποτέ. Μπετόν αυτό που σας λέω.Πο-τέ.

Και τώρα που ξεθύμωσα μαζί σας κ αφού απήλαυσα ΤΟ χριστουγεννιάτικο γεύμα( Άρτε τα σέβη μου) πάω να δω τί μου μαγειρέψατε.

Oλα αυτές οι σκέψεις σας αλλά και ο θυμός σας που προήλθε απο τη δική μου τη γραφή- που σε καμιά περίπτωση δεν είχε διάθεση υποβιβαστική, αλλά βασίστηκε στη δική σας ρήση "Μην καθίσετε μέσα για να μαγειρέψετε. Θα είναι λάθος.Δεν το θέλω. " με διάθεση επεξηγηματική- μη τυχόν και νιώσετε ένοχος- με εξέπληξε.
Δε παρερμήνευσα την ευγένεια σας - κι οταν νυχτοπερπατώ τα βήματα μου τα κοιτώ, μήπως και γκρεμοτσακιστώ. Πο-τέ μα ποτέ μην εκδηλώσετε τέτοιον ανάρμοστον θυμόν. Δε μου πρέπει κι ούτε το επιτρέπω.

Επισημαίνω - προς αποφυγήν πάσας μελλοντικής παρεξήγησης- οτι η μαγειρική μου βασίζεται σε υπαρκτά υλικά της κουζίνας μου- άσχετα αν παιχνιδίζουν μαζί σας.

Καλώς! Μπορείτε να παιχνιδίζετε όσο θέλετε μαζί μου,εσείς κ οι υπόλοιποι. Αρκεί να θυμάστε ότι εδώ είναι το α λα καρτ σημείο της κουζίνας κ όχι ο πλάτανος.

Πλάτανος στη γλώσσα της κουζίνας λέγεται ο χώρος όπου φτιάχνουν τα κρύα πιάτα κ τις σαλάτες. Είναι σχετικά δροσερά ( δεν έχει τους 50 βαθμούς που έχει ο χώρος που βρίσκονται οι chef που δουλεύουν το α λα καρτ) αλλά στον πλάτανο δουλεύουν οι μαθητευόμενοι κ όχι οι έμπειροι μάγειρες οι οποίοι μαγειρεύουν αποκλειστικώς ζεστή κουζίνα.

Γι αυτό κ η αγαπημένη μου ρηση : "If you cannot stand the heat, leave the kitchen".

To παιχνίδισμα πιστέψτε με είναι ακριβή πολυτέλεια για μένα και σας ευχαριστώ που μου το προκαλέσατε απο τη πρώτη μου μέρα.

Στη κουζίνα μου άφησα το συνταγολόγιο προς ναυτιλιομένους πάσας γης.
Περήφανα και ευθαρσώς σας δηλώνω ότι ειμαι φτιαγμένη απο ατσάλι - δε με τρομάζει η ρήση σας -αν τη θεωρήσω πρόκληση.

Λυπούμαι ειλικρινά.

Εντάξει. Στην κουζίνα μου μέσα δε θέλω να στεναχωριέται κανείς κ οι φιλοξενούμενοι έχουν πάντα την τελευταία λέξη.
Μην θεωρήσετε τη ρήση ως πρόκληση, είχε ...εκπαιδευτικό χαρακτήρα.:-)
Δεν με τρομάζει το ατσάλι, αγαπητή μου κυρία.Τα μαχαίρια της δουλειάς μου με τα οποία έχω κοπεί άπειρες φορές από ατσάλι είναι φτιαγμένα.Και ακόμη, ζω! :-)

Η ευκολία με την οποία γράφτηκε ο θυμός σας με προσφωνήσεις καθόλου κόσμιες για μένα είναι η αιτία της αλλαγής της ρότας μου.
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα για το ποια πρεπει να είναι η βαρύτητα μου στο χώρο.

Just a quick note while it is still Christmas in Greece...

The family receives your love with joy, and we have just toasted your health and happiness with champagne and chocolate truffles.

Merry Christmas to you and yours, with all the magic of the season.

Χρόνια Πολλά σε όλους τους bloggers. Ειδικά στην Ξωθιά και στο φίλο μου τον Αθήναιο εύχομαι καλά μυαλά και να τους καεί το ADSL όσο είναι καιρός.

Μαρία.

Χρόνια πολλά και καλές γιορτές Αθηναίε!