Ψαράκι του βουνού ποσαρισμένο σε λάδι με ψητές ντομάτες κ μπρόκολο...
"O squander not thy grief: those tears command
To weep upon our cod in Newfoundland.
The plenteous pickle shall preserve the fish,
And Europe taste thy sorrows in a dish."
To weep upon our cod in Newfoundland.
The plenteous pickle shall preserve the fish,
And Europe taste thy sorrows in a dish."
Όχι, το παραπάνω δεν το έχει γράψει η Κική Δημουλά αλλά ο Alexander Pope το 1727 κ το έγραψε για πλάκα, αντίθετα με την κυρία Δημουλά που γράφει ποιήματα για το πασχαλινό αρνί στα σοβαρά κ κάθονται όλοι μετά κ τα αναλύουν...
Κυνηγώντας τον μπακαλιάρο οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν νέους τόπους, έκαναν επαναστάσεις, άλλαξαν τους κανόνες διατροφής στην κυριολεξία παγκοσμίως, έκαναν Μανιάτες κ κατοίκους του Τρινιντάντ να έχουν κοινά πιάτα στην κουζίνα τους!
Για τον μπακαλιάρο έχω γράψει όχι μία ούτε δύο αλλά τρεις φορές. Τέτοια μανία πια με το ζωντανό!
Όσο συναρπαστική είναι η ιστορία του μπακαλιάρου άλλο τόσο συναρπαστικό βρίσκω το να τον μαγειρεύει κανείς. Η κυρία Μυρσίνη Λαμπράκη έχει γράψει ολόκληρο βιβλίο για το θέμα ( το οποίο βιβλίο είναι εξαιρετικό) στο οποίο συγκεντρώνει παραδοσιακές κυρίως συνταγές. Η πρώτη από τις χριστουγεννιάτικες συνταγές μου ακολουθεί κάποιον άλλο δρόμο, λιγότερο οικείο στην ελληνική μαγειρική παράδοση μιας το ψάρι το ποσάρω στο λάδι αντί να το τηγανίσω. Αντίθετα απ'ο,τι φαντάζεστε το ψάρι δε γίνεται καθόλου λιπαρό, οι χυμοί του ψαριού μένουν μέσα στη σάρκα του με αποτέλεσμα να μένει τρυφερό.Το ποσάρισμα στο λάδι είναι ένας δόκιμος τρόπος να μαγειρεύετε τα ψάρια που έχουν σφικτή σάρκα, όπως ο φρέσκος σολωμός,ο ξιφίας κ βέβαια ο φρέσκος μπακαλιάρος.
Το μυστικό βρίσκεται στη σταθερή θερμοκρασία του λαδιού η οποία δεν πρέπει να ξεπερνά τους 50 ο C. Ένα θερμόμετρο λαδιού ( είναι το ίδιο με της ζάχαρης) θα σας βοηθήσει πολύ. Σημειώστε πως εαν το καταφέρετε θα έχετε κάθε λόγο να αισθάνεστε πολύ περήφανοι για τους εαυτούς σας γιατί είναι πολύ δύσκολο να κρατήσει κανείς σταθερή τη θερμοκρασία σε οικιακή ηλεκτρική κουζίνα. Κάθε φορά που θα βλέπετε το θερμόμετρο να ανεβαίνει, απλά θα σηκώνετε την κατσαρόλα από τη φωτιά για 2-3 λεπτά. Προσοχή μην καείτε!
* Μπακαλιάρος ποσαρισμένος σε λάδι με ψητές ντομάτες κ μπρόκολο*
Υλικά
( Για 4 άτομα)
4-6 φιλέτα από φρέσκο μπακαλιάρο( στην κεντρική ψαραγορά τα ετοιμάζουν αμέσως εαν το ζητήσετε, να το ζητήσετε γιατί το φιλετάρισμα είναι δουλειά για επαγγελματίες)
4 φλυτζ. ελαιόλαδο.
Για τις ντομάτες:
3 μεγάλες ντομάτες.
3 σκελίδες σκόρδο
1/2 φλυτζ. ελαιόλαδο
1/4 φλυτζ. βαλσαμικό ξύδι.
2 κλωναράκια θυμάρι
αλάτι-φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
1 ματσάκι μπρόκολα--τα άνθη, όχι τα κοτσάνια.( είναι γύρω στο 1/2 κιλό)
2 κουτ.σουπ. βούτυρο.
αλάτι-φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200ο
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βράζουμε νερό κ ζεματίζουμε ( μπλανσάρουμε λέμε στις κουζινες ο όρος είναι blanchir) τις ντομάτες μία-μία για 30'' κ στη συνέχεια τις ξεφλουδίζουμε.
Κόβουμε τις ντομάτες στα 8 , τοποθετούμε να κομμάτια σ'ενα μικρό ταψί κ τις πασπαλίζουμε με το σκόρδο,το ελαιόλαδο,το βαλσανικό ξύδι κ το θυμάρι. Μην κόψετε τις σκελίδες του σκόρδου γιατί το σκόρδο θα κυριαρχήσει ως γεύση. Ψήνουμε τις ντομάτες στο φούρνο για 20 με 25 λεπτά εως ότου μαλακώσουν. Βγάζουμε τις ντομάτες από το ταψί,τις αλατοπιπερώνουμε κ τις κρατάμε ζεστές κ στη συνέχεια περνάμε προσεκτικά τα υγρά που έχουν αφήσει στο ταψί μέσα από ένα λεπτό σουρωτήρι.Αλατοπιπερώνουμε κ κρατάμε τη "σάλτσα" ζεστή.
Μπλανσάρουμε τα ανθάκια από το μπρόκολο κ στη συνέχεια τα σωτάρουμε με το βούτυρο σε μέτρια φωτιά για 10 περίπου λεπτά.
Να θυμάστε το ρητό " Δυνατή φωτιά, κουζουλός μάγειρας!". Γράψτε το σ'ενα χαρτί κ κολλείστε το πάνω στον απορροφητήρα!
Σ' ενα βαθύ, ευρύχωρο τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι σε πολύ χαμηλή φωτιά. Περιμένουμε με υπομονή να ανέβει η θερμοκρασία στους 50ο ενώ στο μεταξύ αλατοπιπερώνουμε τα φιλέτα του ψαριού κ από τις 2 πλευρές. Τα βάζουμε προσεκτικά στο τηγάνι. Το λάδι πρέπει να καλύπτει το ψάρι. Μαγειρεύουμε για 10 λεπτά, στη συνέχεια τα γυρίζουμε κ τα αφήνουμε για άλλα 10 λεπτά. Στο μεταξύ, το νου σας στη θερμοκρασία!
Για να σερβίρετε, τοποθετείτε ντομάτες στο κέντρο του κάθε πιάτου και πάνω σε αυτές τοποθετείστε τα φιλέτα. Τα ανθάκια του μπρόκολου τα τοποθετούμε περιμετρικά στο κάθε πιάτο κ δεν ξεχνάμε να περιχύσουμε ελαφρά το πιάτο -αρχίζοντας από το ψάρι στο κέντρο- με υγρά από τη μαγειρεμένη ντομάτα! ( η "σάλτσα" φτάνει ίσως για ένα ταπεινό λαδομπούκι αλλά ουχί για "γατοκέφαλο" που λένε στην Πελοπόνησσο...)
Έτοιμο!
Τί μπορείτε να πιείτε με το πιάτο αυτό; Προτείνω λευκό ξηρό, οι πλαγιές τις Βοιωτίας οι οποίες δίνουν τα κρασιά που είναι ανερχόμενα αστέρια είναι μια καλή εκλογή. Αλλά επειδή έχω εξοργιστεί με τις τιμές των ελληνικών κρασιών, τα λευκά του Ρήνου που κυκλοφορούν σε όλα τα σούπερ μάρκετ είναι ό,τι πρέπει για να συνοδεύσουν το πιάτο αυτό.
Τips:
Τα ζεστά πιάτα καλό είναι να τα σερβίρετε σε ελαφρώς ζεσταμένα σερβίτσια. Είναι πολύ εύκολο να ζεστάνετε πορσελάνινο ή κεραμικό πιάτο. Απλά, το βουτάτε σε ζεστό νερό κ το σκουπίζετε προσεκτικά.
Εαν δεν έχετε σουρωτήρι κ έχετε τουλπάνι ( αυτό θα με εντυπωσίαζε βέβαια) τότε το τουλπάνι πρέπει να είναι βρεγμένο κ καλά στιμμένο γιατί θα σας ρουφήξει αρκετά από τα υγρά.
Τη συνταγή για τις ψητές ντομάτες μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε κ ως συνοδευτικό σε πάμπολλά άλλα πιάτα. Από μικρά τηγανητά ψάρια, μέχρι κρέατα ειδικά ψητά!
Εαν κ λατρεύω το σκόρδο, το πάω στα πιάτα " με το καλό". Δε μου αρέσει να κυριαρχεί μία κ μόνο γεύση σ'ενα πιάτο.
Θυμηθείτε! Μια ορχήστρα είναι μεγάλη όταν μπορείς να ξεχωρίσεις τον ήχο από το κάθε όργανο χωριστά εαν το θελήσεις αλλά ταυτόχρονα κανένα όργανο δεν ακούγεται πιο δυνατά από το άλλο!
Κυνηγώντας τον μπακαλιάρο οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν νέους τόπους, έκαναν επαναστάσεις, άλλαξαν τους κανόνες διατροφής στην κυριολεξία παγκοσμίως, έκαναν Μανιάτες κ κατοίκους του Τρινιντάντ να έχουν κοινά πιάτα στην κουζίνα τους!
Για τον μπακαλιάρο έχω γράψει όχι μία ούτε δύο αλλά τρεις φορές. Τέτοια μανία πια με το ζωντανό!
Όσο συναρπαστική είναι η ιστορία του μπακαλιάρου άλλο τόσο συναρπαστικό βρίσκω το να τον μαγειρεύει κανείς. Η κυρία Μυρσίνη Λαμπράκη έχει γράψει ολόκληρο βιβλίο για το θέμα ( το οποίο βιβλίο είναι εξαιρετικό) στο οποίο συγκεντρώνει παραδοσιακές κυρίως συνταγές. Η πρώτη από τις χριστουγεννιάτικες συνταγές μου ακολουθεί κάποιον άλλο δρόμο, λιγότερο οικείο στην ελληνική μαγειρική παράδοση μιας το ψάρι το ποσάρω στο λάδι αντί να το τηγανίσω. Αντίθετα απ'ο,τι φαντάζεστε το ψάρι δε γίνεται καθόλου λιπαρό, οι χυμοί του ψαριού μένουν μέσα στη σάρκα του με αποτέλεσμα να μένει τρυφερό.Το ποσάρισμα στο λάδι είναι ένας δόκιμος τρόπος να μαγειρεύετε τα ψάρια που έχουν σφικτή σάρκα, όπως ο φρέσκος σολωμός,ο ξιφίας κ βέβαια ο φρέσκος μπακαλιάρος.
Το μυστικό βρίσκεται στη σταθερή θερμοκρασία του λαδιού η οποία δεν πρέπει να ξεπερνά τους 50 ο C. Ένα θερμόμετρο λαδιού ( είναι το ίδιο με της ζάχαρης) θα σας βοηθήσει πολύ. Σημειώστε πως εαν το καταφέρετε θα έχετε κάθε λόγο να αισθάνεστε πολύ περήφανοι για τους εαυτούς σας γιατί είναι πολύ δύσκολο να κρατήσει κανείς σταθερή τη θερμοκρασία σε οικιακή ηλεκτρική κουζίνα. Κάθε φορά που θα βλέπετε το θερμόμετρο να ανεβαίνει, απλά θα σηκώνετε την κατσαρόλα από τη φωτιά για 2-3 λεπτά. Προσοχή μην καείτε!
* Μπακαλιάρος ποσαρισμένος σε λάδι με ψητές ντομάτες κ μπρόκολο*
Υλικά
( Για 4 άτομα)
4-6 φιλέτα από φρέσκο μπακαλιάρο( στην κεντρική ψαραγορά τα ετοιμάζουν αμέσως εαν το ζητήσετε, να το ζητήσετε γιατί το φιλετάρισμα είναι δουλειά για επαγγελματίες)
4 φλυτζ. ελαιόλαδο.
Για τις ντομάτες:
3 μεγάλες ντομάτες.
3 σκελίδες σκόρδο
1/2 φλυτζ. ελαιόλαδο
1/4 φλυτζ. βαλσαμικό ξύδι.
2 κλωναράκια θυμάρι
αλάτι-φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
1 ματσάκι μπρόκολα--τα άνθη, όχι τα κοτσάνια.( είναι γύρω στο 1/2 κιλό)
2 κουτ.σουπ. βούτυρο.
αλάτι-φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200ο
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βράζουμε νερό κ ζεματίζουμε ( μπλανσάρουμε λέμε στις κουζινες ο όρος είναι blanchir) τις ντομάτες μία-μία για 30'' κ στη συνέχεια τις ξεφλουδίζουμε.
Κόβουμε τις ντομάτες στα 8 , τοποθετούμε να κομμάτια σ'ενα μικρό ταψί κ τις πασπαλίζουμε με το σκόρδο,το ελαιόλαδο,το βαλσανικό ξύδι κ το θυμάρι. Μην κόψετε τις σκελίδες του σκόρδου γιατί το σκόρδο θα κυριαρχήσει ως γεύση. Ψήνουμε τις ντομάτες στο φούρνο για 20 με 25 λεπτά εως ότου μαλακώσουν. Βγάζουμε τις ντομάτες από το ταψί,τις αλατοπιπερώνουμε κ τις κρατάμε ζεστές κ στη συνέχεια περνάμε προσεκτικά τα υγρά που έχουν αφήσει στο ταψί μέσα από ένα λεπτό σουρωτήρι.Αλατοπιπερώνουμε κ κρατάμε τη "σάλτσα" ζεστή.
Μπλανσάρουμε τα ανθάκια από το μπρόκολο κ στη συνέχεια τα σωτάρουμε με το βούτυρο σε μέτρια φωτιά για 10 περίπου λεπτά.
Να θυμάστε το ρητό " Δυνατή φωτιά, κουζουλός μάγειρας!". Γράψτε το σ'ενα χαρτί κ κολλείστε το πάνω στον απορροφητήρα!
Σ' ενα βαθύ, ευρύχωρο τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι σε πολύ χαμηλή φωτιά. Περιμένουμε με υπομονή να ανέβει η θερμοκρασία στους 50ο ενώ στο μεταξύ αλατοπιπερώνουμε τα φιλέτα του ψαριού κ από τις 2 πλευρές. Τα βάζουμε προσεκτικά στο τηγάνι. Το λάδι πρέπει να καλύπτει το ψάρι. Μαγειρεύουμε για 10 λεπτά, στη συνέχεια τα γυρίζουμε κ τα αφήνουμε για άλλα 10 λεπτά. Στο μεταξύ, το νου σας στη θερμοκρασία!
Για να σερβίρετε, τοποθετείτε ντομάτες στο κέντρο του κάθε πιάτου και πάνω σε αυτές τοποθετείστε τα φιλέτα. Τα ανθάκια του μπρόκολου τα τοποθετούμε περιμετρικά στο κάθε πιάτο κ δεν ξεχνάμε να περιχύσουμε ελαφρά το πιάτο -αρχίζοντας από το ψάρι στο κέντρο- με υγρά από τη μαγειρεμένη ντομάτα! ( η "σάλτσα" φτάνει ίσως για ένα ταπεινό λαδομπούκι αλλά ουχί για "γατοκέφαλο" που λένε στην Πελοπόνησσο...)
Έτοιμο!
Τί μπορείτε να πιείτε με το πιάτο αυτό; Προτείνω λευκό ξηρό, οι πλαγιές τις Βοιωτίας οι οποίες δίνουν τα κρασιά που είναι ανερχόμενα αστέρια είναι μια καλή εκλογή. Αλλά επειδή έχω εξοργιστεί με τις τιμές των ελληνικών κρασιών, τα λευκά του Ρήνου που κυκλοφορούν σε όλα τα σούπερ μάρκετ είναι ό,τι πρέπει για να συνοδεύσουν το πιάτο αυτό.
Τips:
Τα ζεστά πιάτα καλό είναι να τα σερβίρετε σε ελαφρώς ζεσταμένα σερβίτσια. Είναι πολύ εύκολο να ζεστάνετε πορσελάνινο ή κεραμικό πιάτο. Απλά, το βουτάτε σε ζεστό νερό κ το σκουπίζετε προσεκτικά.
Εαν δεν έχετε σουρωτήρι κ έχετε τουλπάνι ( αυτό θα με εντυπωσίαζε βέβαια) τότε το τουλπάνι πρέπει να είναι βρεγμένο κ καλά στιμμένο γιατί θα σας ρουφήξει αρκετά από τα υγρά.
Τη συνταγή για τις ψητές ντομάτες μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε κ ως συνοδευτικό σε πάμπολλά άλλα πιάτα. Από μικρά τηγανητά ψάρια, μέχρι κρέατα ειδικά ψητά!
Εαν κ λατρεύω το σκόρδο, το πάω στα πιάτα " με το καλό". Δε μου αρέσει να κυριαρχεί μία κ μόνο γεύση σ'ενα πιάτο.
Θυμηθείτε! Μια ορχήστρα είναι μεγάλη όταν μπορείς να ξεχωρίσεις τον ήχο από το κάθε όργανο χωριστά εαν το θελήσεις αλλά ταυτόχρονα κανένα όργανο δεν ακούγεται πιο δυνατά από το άλλο!
Με την άδειά σας, Αθήναιε, να συστήσω το βιβλίο του Mark Kurlansky, με τίτλο Basque History of the World σε όποιον επιθυμεί να εντρυφήσει στην σχέση ανθρώπινης ιστορίας και βακαλάου. Ο τελευταίος πραγματικά έπαιξε ρόλο σε κοσμοϊστορικά γεγονότα.
(Ειρήσθω εν παρόδω, έχει γραψει και μια ωραία ιστορία του αλατιού στον πολιτισμό ο Μάρκος.κι αυτή αξίζει).
Posted by Ανώνυμος | 11:27 μ.μ.
Εντάξει, αυτό ήταν, φτάνει! Θα στην πέσω μόλις έρθω Αθήνα, θα σου κάνω άγριο σεξ αφού σε υποχρεώσω να μου μαγειρέψεις, δε πα να λες ότι θες, κι ας είσαι και στρέιτ! Λατρεύω το σκόρδο κι εγώ! Και το μπακαλιάρο!
Posted by Ανώνυμος | 1:28 π.μ.
Για να μαγειρέψω σε κάποιον, αγαπητέ Μαίανδρε,δεν είναι υποχρεωτικό να μεσολαβεί, να προηγείται ή κ να έπεται σεξ. 'Ομως ομολογώ ότι μου αρέσει πως σκέφτεσαι...
Posted by Ανώνυμος | 9:27 π.μ.
Το βιβλίο του Kurlansky για το αλάτι Μιραντολίνα, θεωρείται πλεόν κλασικό,ευχαριστώ που το αναφέρατε. Το άλλο δεν το έχω πιάσει στα χέρια μου,όμως έχω διαβάσει το σχετικό για το μπακαλιάρο :Cod,A Biography of a fish that changed the world.
Η ιστορία του μπακαλιάρου θα φανεί συναρπαστική σε όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία των ΗΠΑ κ την εξέλιξη της Δημοκρατίας εκεί.
Posted by Ανώνυμος | 9:36 π.μ.
Με το απόσπασμα που έβαλες, και δεδομένου ότι μιλάμε για ένα blog μαγειρικής, ο συνειρμός Glumdalclitch -Swift οδηγεί σε αυτό το αποτρόπαιο quote, από ένα ,στην πραγματικότητα, ανθρωπιστικό κείμενο.
" I have been assured by a very knowing American of my acquaintance in London, that a young healthy child well nursed is at a year old a most delicious, nourishing, and wholesome food, whether stewed, roasted, baked, or boiled; and I make no doubt that it will equally serve in a fricassee or a ragout. "
A Modest Proposal
For Preventing The Children of Poor People in Ireland From Being Aburden to Their Parents or Country, and For Making Them Beneficial to The Public
By Jonathan Swift
Posted by Ανώνυμος | 10:29 π.μ.
αντε καλά, τότε... Μαγείρεψέ μου χωρίς σεξ!
Posted by Ανώνυμος | 2:53 μ.μ.
Μαίανδρε το κάνεις κ ακούγεται πολύ άσχημο.
Πάντως εαν πω ότι δεν κολακεύομαι από τα σχόλια που εμπνεύουν οι συνταγές μου θα είμαι ψεύτης. Και έγραψα συνταγές ενός άδολου έρωτα,που να γράψω συνταγές γιαυτά που μαγειρεύω όταν "την έχω στήσει" σε καμιά...
Για σας Αννίβα είχα συντάξει μια εκτεταμένη απάντηση με ρεφεράντζες στις μαγειρικές ταινίες που ασχολούνται με το θέμα του καννιβαλισμού. Και επειδή κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να έχει ξεκινήσει από τον Swift κ να γράφει για την απόλυτα cult μαγειρική τσόντα "Emanuelle and the Last Cannibals"(1977) με την totally yummy Laura Gemser, είπα να μην σας απαντήσω καθόλου καλύτερα.
Όμως κ εγώ κατά ένα περίεργο τρόπο όταν αναφέρομαι στον Alexander Pope, τον Swift έχω στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου...
Posted by Ανώνυμος | 8:44 μ.μ.
Ἴσως θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ ἀναπτύξετε· ἀκούγεται ἐνδιαφέρον. Ἄν καὶ φοβοῦμαι ὅτι θὰ ἀρχίσετε πάλι νὰ σχολιάζετε τὶς προτιμήσεις μου, γιὰ λόγους τεκμηριώσεως θὰ ἀναφέρω ὄτι ἔχω ὑπ᾿ ὄψιν κάποιες παλαιὲς κλασσικὲς ἰταλικές, ὂπως «Cannibal holocaust» (1979) καὶ «Cannibal ferox» (1981), τὸ κλασσικὸ «The cook the thief his wife & her lover» (1989), τὸ «Delicatessen» (1991), ἀλλὰ καὶ μία ἑλληνικὴ ἱστορία γιὰ τὴν τηλεόραση τοῦ Δ. Παναγιωτάτου, μὲ τὴν Κ. Καραμπέτη καὶ τὸν Μ. Χατζησάββα («Τὸ τελευταίο γεῦμα»· βρίσκεται ὡς «extra» στὸ dvd «Ἡ νύχτα μὲ τὴν Σιλένα»). Πάντως, καὶ γιὰ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρατε, θὰ ἔχω τὸν νοῦ μου. [Δὲν ξέρω κατὰ πόσον ἀνοίξαμε τὴν ὄρεξη τῶν ἀναγνωστῶν σας τώρα, ἀλλά ἐσεῖς εὐθύνεσθε· νίπτω τὰς χεῖρας μου.]
Posted by Ανώνυμος | 11:25 μ.μ.
Καλλίμαχε έχω επιχειρήσει αρκετές φορές να γράψω για τον καννιβαλισμό αλλά το θέμα " με πέταξε έξω". Μέχρι τώρα έχω βγάλει για το θέμα κείμενα εξυπναδίστικα, υπερβολικά σεξουαλικά,φτηνά ή πολύ βαριά. Δε μου άρεσε κανένα κ το έχω αφήσει προς το παρόν.
Υπάρχουν αρκετές ταινίες για το θέμα. Soylent Green (1973), Eating Raoul(1982),Bad Taste(1988), The Texas Chain Saw Massacre(1974),The Donner Party(1992) κ άλλες πολλές, έχω 24 στη λίστα μου.
Posted by Ανώνυμος | 9:20 π.μ.
Great work!
[url=http://wbmoniiv.com/ufsd/emwf.html]My homepage[/url] | [url=http://rcjizqyl.com/zsum/yivc.html]Cool site[/url]
Posted by Ανώνυμος | 11:58 μ.μ.
Good design!
My homepage | Please visit
Posted by Ανώνυμος | 12:01 π.μ.
Thank you!
http://wbmoniiv.com/ufsd/emwf.html | http://cxlxycjn.com/xyys/fyvv.html
Posted by Ανώνυμος | 12:01 π.μ.