Αθήναιου Βορβορυγμοί.

Εκείνες τις μέρες ήξερα πως ήταν θέμα χρόνου να μου πει ότι υπήρχε κάτι που δεν έτρωγε. Το ήξερα γιατί όσοι κ όσες λένε " Μη!Α όχι αυτό!" δεν τα τρώνε όλα κ μένα είναι να μην μου πει άνθρωπος " Μη! Όχι αυτό!" ή " Α, εγώ αυτό δεν το τρώω..."γιατί το παίρνω προσωπικά κ καταλήγει να το τρώει κ μάλιστα τραγουδώντας κ είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

Στο θέμα του κοτόπουλου όμως τα πράγματα ήταν κάπως δύσκολα γιατί με είχε αφήσει κ ο πρόγονος ακάλυπτο από παραμύθια. Λαλίστατος στους καταλόγους με τα πτηνά που κατανάλωναν οι αρχαίοι,με μεγάλες αναφορές μέχρι κ στο foie gras, ο Αθήναιος, είναι λακωνικότατος για τους αλεκτορίδες ή για τον περσικόν όρνιν...

" Μα το κοτοπουλάκι δε σου αρέσει ματάκια μου; Εγώ που ήμουν έτοιμος να πάω να φέρω ένα κοτόπουλο ζωντανό να το βρεις στο προσκέφαλό σου όταν ξυπνήσεις!" της είπα αινιγματικά μπας κ τσιμπήσει.

"Γιατί, gay ζευγάρι της Κλασικής Αθήνας είμαστε;" μου αντιγύρισε σηκώνοντας το φρύδι περιπεκτικώς. Ωχ!Το ήξερε...

Αλεκτρυών,κατοικίδιος όρνις γνωστός από τον κατάλογο των πουλιών του Αριστοφάνη ( Όρνιθες,στχ.485) ως " περσικός όρνις". Δε γνωρίζουμε με ακρίβεια πότε έφτασε στην Ελλάδα από την Ινδία όπου είχε εξημερωθεί χιλιάδες χρόνια πριν, ο πετεινός, όμως οι λογοτεχνικές πηγές μας οδηγούν στην κλασική εποχή.
Ο Αθήναιος σώζει ένα απόσπασμα του Κρατίνου από το α' μισό του 5ου αιώνα,σύμφωνα με το οποίο το πουλί ονομάζεται "περσικός αλέκτωρ".

Γιατί αλέκτωρ; Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο Αθήναιος :"επειδή εκ του λέκτρου ημάς διεγείρει" επειδή δηλαδή μας σηκώνει από το κρεβάτι( λέκτρο). Η πρώτη λογοτεχνική αναφορά στον αλέκτορα όμως γίνεται από τον Θεόγνη όπου αναφέρεται ότι κάποιος γύρισε σπιτι " ξημερώματα με το πρώτο λάλημα του αλέκτωρος"( Θεόγνις,στ,863-4)

Οι εικονογραφικές μαρτυρίες είναι κατά τι παλαιότερες από τις λογοτεχνικές. Σε κορινθιακά κ ροδιακά αγγεία του 6ου αιώνα συναντάμε μορφές πουλιών που αναγνωρίζονται ως πετεινοί.Έτσι, γνωρίζουμε ότι ήρθε στην Ελλάδα πριν το 600π.Χ.

Αρχικά οι πετεινοί κ οι όρνιθες ήταν ερωτικά δώρα ώριμων ανδρών προς νεώτερους τους άνδρες. Αντί να στείλουν λουλούδια δηλαδή, έστελναν ένα πετεινάρι στο αντικείμενο του πόθου τους κ το μήνυμα ήταν σαφές: " Σε περιμένω..."

Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι τα κοτόπουλα άργησαν πολύ να γίνουν αποδεκτά ως ζώα θυσίας κ προσφέρονταν στα επίσημα δείπνα κ στα συμπόσια ως είδος πολυτελείας αφού η παρουσία τους σ'ενα μενού προσέδιδε κύρος στον οικοδεσπότη που τα προσέφερε...

Μέχρι να διηγηθείτε όλα αυτά θα έχετε ετοιμάσει κ το γλάσο για το κοτοπουλάκι...

Μεταξύ μας, το κοτόπουλο δεν το έχω σε μεγάλη εκτίμηση γιατί ως υλικό δεν έχει καμία... αξιοπρέπεια. Ο,τι θες το κάνεις. Βέβαια, σε πολλούς μάγειρες αρέσει γιατί μπορούν να κάνουν φιγούρα των μαγειρικών τους δεξιοτήτων,όπως αρέσει κ ο Λιστ σε κάποιους πιανίστες για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Go figure.

Αλλά κ φιγούρα να θέλετε να κάνετε με αυτή την συνταγή θα κερδίσετε στα σημεία. Με αυτό το απλό γλάσο θα μεταμορφώσετε το κοτόπουλο χωρίς να το παραγεμίσετε με διάφορα που μου φέρνουν αηδία κ που τα σκέφτομαι ( τυρί φέτα με πράσινη πιπεριά, ας πούμε, με αποτέλεσμα να βρωμοκοπάει το κοτόπουλο από ένα χιλιόμετρο μακριά...) ή να το παστώσετε στα μπαχαρικά κ τα βότανα, κίνηση που δείχνει έλλειψη φαντασίας.

In simplicitas,veritas!

* Κοτόπουλο με γλάσο απο ανθόμελο με πουρέ από ψητές γλυκοπατάτες*

Υλικά
( άτομα 4)

1 κοτόπουλο μέτριο( 2 κιλών)
1 φλυτζ.ανθόμελο
1/4 φλυτζ. ζωμό από κοτόπουλο.
3 γλυκοπατάτες.
2 κ.σ. βούτυρο.
αλάτι-φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

Βάζουμε το μέλι κ το ζωμό από το κοτόπουλο σε ένα μικρό κατσαρολάκι κ ανακατεύουμε σε μέτρια φωτιά για 5 λεπτά, μέχρις ότου έχουμε ένα ομοιογενές μείγμα. Κρατάμε 1/3 φλυτζ.από το γλάσο για τη σάλτσα.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180C. Τοποθετούμε το κοτόπουλο σ'ενα ταψί κ το αλατοπιπερώνουμε. Μ'ενα πινέλο το περνάμε ολόκληρο με γλάσο κ το ψήνουμε για 50 -60 λεπτά. Κατά το ψήσιμο κ κάθε 15 λεπτά το περνάμε με γλάσο. Το βγάζουμε από το φούρνο κ αφού το αφήσουμε να σταθεί για 10 λεπτά, το τεμαχίζουμε.

Στο μεταξύ έχουμε ετοιμάσει τις γλυκοπατάτες ως εξής. Αφού τις τρυπήσουμε με το πηρούνι σε διάφορα σημεία,τις ψήνουμε μαζί με το κοτόπουλο για 45'. Τις καθαρίζουμε κ τις βάζουμε σ'ενα μπωλ μαζί με το βούτυρο κ 1/4 φλυτζ. από το γλάσο. Τις λειώνουμε σε πουρές είτε με το μίξερ,είτε με το εργαλείο του πουρέ.

Ρίχνουμε το ζουμί από το ταψί σ'ενα κατσαρολάκι κ αφού αφαιρέσουμε το λίπος, προσθέτουμε το γλάσο που έχουμε κρατήσει από τη σάλτσα κ ανακατεύουμε σε χαμηλή φωτιά για 5'.

Σερβίρουμε στην άκρη κάθε πιάτου τον πουρέ της γλυκοπατάτας, κομμάτια από κοτόπουλο κ περιχύνουμε τη σάλτσα.

Tips.
Καλόν είναι να έχετε πάντοτε στην κατάψυξη ζωμό από κοτόπουλο που τον έχετε φτιάξει εσείς. Δεν συγκρίνεται με τον έτοιμο εαν όμως δεν υπάρχει άλλη λύση από το να χρησιμοποιήσετε έτοιμο ζωμό, τότε προσέξτε το αλάτι στο πιάτο. Συνήθως οι έτοιμοι ζωμοί είναι λύσσα στο αλάτι.
Όσοι αγαπάτε τη γεύση κ τη μυρωδιά του πορτοκαλιού όσο κ εγώ τότε δοκιμάστε να ρίξετε στο γλάσο 2 σταγόνες, όχι παραπάνω, από απόσταγμα πορτοκαλιού. Το πουλάνε στο σούπερ μάρκετ κ βρίσκεται στα ράφια με τα μπαχαρικά.