Αθήναιου Βορβορυγμοί.

Πρώτον, με κατασυγκινήσατε-
Δεύτερον κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ (Μιραντολίνα που χειροκροτεί μανιωδώς ειν αυτό που ακούτε).
Το μπεστ σας ως τώρα, μαιτρ -- και ειστε και μαιτρ κι έχετε στειλει πολλά ΑΑΑ (σε κύκλο όλα) ως τώρα, μη ξεχνάμε!

Εκ μέρους του φαν κλαμπ σας στη θύρα4, ευχαριστώ θερμώς! Και εκ μέρους μου ευχαριστώ θερμότερα!

Αθήναιε βαζελοθεέ πάρε την ΠΑΕ!

Σωστά αυτά που γράφεις για τις κότες-βάζελους αλλά οι καλές λάμπουμε πιο πολύ!
Το αρχείο με τις συνταγές δεν το βρίσκω και είναι επείγον να φτιάξω τα τηγανητά λουλούδια απόψε. ;-)

Ε.

Το ξέρω ότι δεν θα το πιστέψετε αλλά δεν μπορώ να ανεβάσω το αρχείο. Τώρα θα το πάω στο μάστορα να το τακτοποιήσει...

προσπερνώ το ποστίδιο σας, αφού πρώτα δηλώσω ότι και η δική μου πείρα και εμπειρία αλλά κυρίως η παρατήρηση στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον μου έχει αποδείξει περίτρανα όσα λέτε και σας (προσ)καλώ την πέμπτη να ορ-guru-θούμε. θα φέρω και τη γαλοπούλα μου για να υπογράψετε πάνω της. δηλωμένα υμέτερος : υιός κόρης ακαμάτρας.

Ἄσχετο, ἀλλὰ δὲν ἀντέχω ἄλλο, θὰ ρωτήσω. Μοῦ φαίνεται, λοιπόν, ὅτι ἔχω χάσει επεισόδια ἀπὸ τὸ «Sex and the City», καὶ ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ μηνύματά σας, καθὼς τὸ ἀναφέρετε τακτικῶς, ἀναρωτιέμαι ποιοὺς ἀκριβῶς συμβολισμοὺς ἐμπεριέχει καὶ ποιὲς μπορεῖ νὰ εἶναι οἱ ἐναλλακτικὲς χρήσεις ἑνὸς ταπεινοῦ σκαμπώ, ἀλλὰ καμμιὰ ἰδέα δὲν μοῦ ἔρχεται. Δὲν ξέρω ἐὰν ἡ περιέργειά μου μέ κάνει ἀγενή (οὕτε κἄν ξέρω ἐὰν ἡ ἐρώτησή μου ἀπαντᾶται δημοσίως (ἐὰν ὄχι, παρακαλῶ, ἀγνοεῖστε την)), ἀλλά, τόσον καιρό, πάει νὰ μὲ φάει ἡ περιέργεια. Εὐχαριστῶ.

Αθήναιε Θεέ πάρε την ΠΑΕ γιατί μόνο με εσένα θα δείτε προκοπή! Πάρε την ΠΑΕ και ανέβα στη Θεσσαλονίκη που σε περιμένουμε,έχουμε μαζευτεί όλοι εδώ και σε διαβάζουμε.

Ο Πρίγκηπας δήλωσε χθες βράδυ ότι από την προηγούμενη εβδομάδα που σε είδε σκέφτεται εαν είναι κατά βάθος gay.;-)
Το ζώδιο σου λέει πάντως ότι αυτά τα Χριστούγεννα θα βρεις στη Θεσσαλονίκη την αγάπη σου.:-)

Κλείσε το μαγαζί και έλα να μας μαγειρέψεις!

Μαρία.

Προσθέτω: και στην πατρίδα μας τηγανίζουμε λουλούδια! Αγαπημένο πιάτο πρωινού του μικρού όταν το καλοκαίρι βρίσκεται πλησίον του μπαχσέ της γιαγιάς του είναι κολοκυθοκορφάδες τηγανητές, γεμιστές με φέτα.

Καταρχάς να δηλώσω ότι ευχαρίστως παραδίδω τα κλειδιά του μαγαζιού ώστε να έρχομαι να τραγουδάω ως guest star γιατί η συντήρηση κάτι φορές μου φαίνεται βουνό. 15 φορές θα είχα μαγειρέψει αυτά τα πιάτα... τόσο χρόνο έκανα να ανεβάσω το αρχείο...

Με συγχωρείτε για την ταλαιπωρία.

Πολύβιε,υιέ της κόρης της Ακαμάτρας.Όταν ξεκίνησα να γράφω σκέφτηκα να υιοθετήσω το παρατσούκλι Joffrey de Peyrac αντί για Αθήναιος γιατί ο ήρωας αυτός ήταν κουτσός κ κακάσχημος κ προκαλούσε τον τρόμο στις γυναίκες.Όμως είχε καλλιεργήσει άλλες χάρες. Ήταν " Η χρυσή Φωνη του Βασιλείου", Αλχημιστής κ βέβαια τέλειος εραστής. Όσες αρχικά απέστρεφαν το προσωπό τους με τρόμο στη θέα του κατέληγαν να τον παρακαλούν γονυπετείς για ένα του βλέμμα... Η περιγραφή του Πευράκ μου θύμιζε τον τύπο που βλέπω κάθε πρωί στον καθρέφτη. Όμως alas!Δε ζούσα στη Γαλλία των Λουδοβίκων,δεν είχα ταξιδέψει προς αναζήτηση του Μονόκερω κ οι γυναίκες της σήμερον δε γνωρίζουν τη " Φιλοσοφική Λίθο" οπότε πως θα έκρυβα την ασχήμια μου;
Ευτυχώς για μας τους άσχημους υπάρχει το διαδίκτυο...
Ευχαριστώ για την πρόσκληση πάντως. Θα είμαι νοητώς εκεί.

Εσείς,Καλλίμαχε, μη κ μυριστείτε γκροτέσκο που δεν το γνωρίζετε, αμέσως να ρωτήσετε. Πάλι καλά που δε με ρωτήσατε τί είναι το fianchetto, το φοβόμουν ότι θα μου το κάνατε για καψώνι γιαυτό κ σας πρόλαβα βαζοντας το λινκ.

Το σκαμπώ είναι ένα...σκαμπώ όπως αυτά του bar. Το έχω για τις ελάχιστότατες φορές που μαγειρεύω παρουσία κοινού στο άδυτο της κουζίνας μου. Καθίζω τον/την επισκέπτη εκεί για να είναι κοντά μου κ να βλέπει πως μαγειρεύω, να συζητούμε κλπ. Τώρα εαν με τσαντίσει κανείς με τίποτε αναλύσεις για το πολυτονικό τον δένω πάνω στο σκαμπώ κ τον αφήνω εκεί. Ενίοτε δένω κ τους επισκέπτες που με ενθουσιάσουν ιδιαιτέρως...

Προσέξτε λοιπόν, Καλλίμαχε, τί προσκλήσεις αποδέχεστε, γενικώς στη ζωή σας κ κυρίως μην τσαντίζετε το μάγειρα.

Μαρία, κόρη θρασεία κ ακαμάτρα. Τώρα κοίταξες τα άστρα μου; Γιατί δεν τα κοίταζες όταν στήναμε μαζί εταιρεία να μου πεις ότι θα κατέληγα να δουλεύω εγώ για να κάνεις εσύ διακοπές επ' αόριστω στη Σαλόνικα;Τα σέβη μου στον Πρίγκηπα. Πείτε του πως εαν την προηγούμενη εβδομάδα κοίταζε τη συνοδό του στα μάτια αντί να κοιτάζει γύρω-γύρω τώρα δεν θα του έμπαιναν τέτοιες ιδέες στο μυαλό... ;-)

Μιραντολίν: Αχ-βαχ. Λουλουδάκια γεμιστα...

Επιτέλους - και ένας άντρας που τα λέει όπως (πρέπει) να είναι τα πράγματα και έχω την αίσθηση οτι τα εννοεί κιόλα (ΑΛΛΟ θέμα αυτό).
Λοιπόν, και στο guru πάμε και στο Bee, αλλά εσάς γλυκέ μου πώς θα σας γνωρίσουμε? Όπως καταλαβαίνετε, και ο Πολύβιος και εγώ είμαστε groupies (και ακαμάτρες).

Γλυκύτατη de(e)lumina η ερώτηση " πώς θα σας γνωρίσουμε" είναι πιο προβλέψιμη κ από το " Τί ζώδιο είσαι εσύ παλικάρι μου".

Είμαι πάντα ο τύπος με τα μακριά μαλλιά( ως αρχαίος σπαρτιάτης πολεμιστής) κ το μαύρο παλτό που φέρει την κονκάρδα " Barbie is a slut"κ κάθεται ασφαλώς στο bar.

Πάντα ο,τι γράφω το εννοώ, ενώ εαν δηλώνω ότι κάνω πλάκα.Εν προκειμένω όμως όλα τα έγραψα στα σοβαρά.

Μάλιστα! Ἐνδιαφέρον αὐτὸ τὸ σκαμπώ.
[Θὰ καταπιέσω ὅμως τὴν ἔντονη ἐπιθυμία μου νὰ σχολιάσω περαιτέρῳ, γιὰ νὰ σᾶς ἀφήσω ἐπιτέλους ἀπερίσπαστον νὰ ἀφοσιωθεῖτε εἰς τὴν θεραπείαν τῶν γευστικῶν ἤ καὶ μὴ ἀνησυχιῶν τῶν ἀναγνωστριῶν σας.]

Αγαπητέ μου, εν Χριστώ, Αθήναιε,

Με συγκινήσατε πάλι σήμερα. Μην πω με σκλαβώσατε. Κυτίως επειδή με συγκαταλέγετε στις ακαμάτρες κόρες. Ξέρετε, ουδέποτε με αποκάλεσαν έτσι στο παρελθόν, ίσως γιατί φοβήθηκαν μην πάρουν τα μυαλά μου αέρα.

Η αφιέρωση σας όμως κυριολεκτικά με κολακαεύει, όσο και με προβληματίζει γιατί οφείλω να παραδεχτώ ανοιχτά πλέον, οτι από την ημέρα που σκάσατε μύτη στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, δεν τολμάω να δημοσιεύσω συνταγή... πως λοιπόν να σας την ανταποδώσω? Εχετε, σας διαβεβαιώ, την αφοσίωση και την αγάπη μου κι ακόμα περισσότερο τη βαθειά μου εκτίμηση.

Αυτά, από μια Κόρη Ακαμάτρα, που πηγαίνοντας το από σύσκεψη σε σύσκεψη κι από τη βιομηχανική Ζώνη Οινοφύτων στο Γκάζι, φρακαρισμένη στην κίνηση, προσπαθούσε να φανταστεί, τι Post έχετε δημοσιεύσει που έπρεπε να το δω οπωσδήποτε σήμερα, όπως με ειδοποιούσε το sms που έλαβα από καλό μου φίλο. Με αποζημιώσατε τα μέγιστα. και θα το προσπαθήσω.

Σας ευχαριστώ, ειλικρινά.

Για κάποιο λόγο, δεν δημοσιεύονται τα σχόλια μου στα posts σας.
Σας έγραψα ενα εκτενές ευχαριστώ, και χάθηκε. Λυπάμει πολύ και κυρίως που ήταν εντελώς αυθόρμητο και ειλικρινές και δεν μπορώ να το ξαναπετύχω.
Αλλο πράμα η αυτόματη γραφή...
Θα προσπαθήσω να σας στείλω mail.

Πάντως, ξανά, ευχαριστώ. Πολύ.

Προεδρε μου, τα σεβη μουυυυυυ!!!

Οχι μονο για τις συνταγες που μας προτεινες (καλα πως ηξερες οτι λατρευω το λεμονι;;) αλλα και για το πορτραιτο της "ακαματρας κορης" που σκοπευω να το τυπωσω και να το τοιχοκολλησω παντου, ετσι για να σκασουν τα τερατα οι φιλοι μου που σε καθε μαγειρικη μου αποπειρα, μου στελνουν μπιλιετακια με υπογραφη "Ο Συλλογος Πληρωμενων Δολοφονων σας Ευχαριστει και Παλι"

Τις αποψεις μου για την αξια του τραπεζιου τις εχω ηδη γραψει εδω: γι αυτο με βρισκουν απολυτα συμφωνη τα οσα αναφερεις πιο πανω.

Να σημειωσω επισης, οτι για μενα εχει μεγαλη αξια να βλεπω την οικοδεσποινα ή τον οικοδεσποτη να ειναι χαμογελαστοι και ξεκουραστοι στη διαρκεια ενος γευματος, δειγμα οτι πραγματικα απολαμβανουν αυτο που κανουν (κι οχι στην πρωτη ευκαιρια να σε στριμωχνουν σε μια γωνια για να σου εξομολογηθουν τι κουραση κ' ταλαιπωρια περασαν για να ετοιμασουν τοσα εδεσματα, ποτε τους και με καλουσαν σε τελευταια αναλυση, ωχουυ)

(οσο για τα μπαρ,κι εγω την ιδια απορια εχω, που θα παει ομως, καπου θα συναντηθουμε, θα με αναγνωρισετε απο το μανικιουρ μου, το μπωλακι με τα φυστικια που υπαρχουν παντα μπροστα μου και τα δυνατα γελια....σχετικα με τις πρωτες και δευτερες κινησεις δηλωνω παντελως ασχετη με το σκακι, μολονοτι ως παιδισκη υπηρξα φαν του Μπομπι Φισερ)

Καλες γιορτες σας ευχομαι!!!! (γιατι γευστικες θα ειναι σιγουρα) ;-)))

Επειδη στο παραπανω σχολιο δεν βγηκε το λινκ με το κειμενο που ειχα παραθεσει, το ξαναγραφω εδω: http://loucret.blogspot.com/2005/10/blog-post_16.html

Να πείς του Αθήναιου Μαρία λυγερόκορμη ότι
τότε, δεν είχες χρόνο για τα άστρα και ζώδια διότι ήσουν απασχολημένη με τα διαδυκτιακά συνέδρια !!!!

κολοκυθοκορφάδες γεμιστές... το καλοκαίρι που μας πέρασε (στη Μεσσηνία) από τη θεία Ελένη... , Θεός, τουλουμίσιος!, όπως λέει ένας φίλος καλοφαγάς, Χαλκιδικιώτης.

*

Αυτή που είναι αρνί στην κουζίνα, θα την πάρει ο ύπνος στο κρεβάτι, καρατσεκαρισμένο αυτό που σας λέω.10 στους 10 αρχιμάγειρες το υπογράφουν αυτό

Τι να τα κάνεις τ' αρνιά, φίλε Αθήναιε; Και στην κουζίνα βελάζουν - και στο κρεβάτι.

Εύχομαι σε όλους τους καλοφαγάδες να συναπαντήσουν σύντομα μια αυθεντική τίγρη, όπου δει, δηλαδή παντού.

Magica να μην κουράζεστε πολύ.Εαν έχετε όσες συσκέψεις όσα επαγγελματικά γεύματα έχω εγώ, τότε να αγοράσουμε κ οι δυο μας από ένα Blackberry να τσατάρουμε( κάνεις chat με το Blackberry?) για να μην κόψουμε τις φλέβες μας στο τέλος.

Με στεναχωρείτε γιαυτά που λέτε για τη συνταγή όμως εαν κ μου δίνετε μια ιδέα για ποστ.

Αυτό είναι το παράπονό μου. Με καλούν ελάχιστοι στο σπίτι τους για φαγητό λες κ εγώ θα τους βάλω βαθμό.Άλλοι, πιο γενναίοι, όταν με καλούν περιμένουν να βάλω τη μπουκιά στο στόμα κ με κοιτούν στο τραπέζι όλοι μαζί για να δουν τί θα πω. Είναι αστείο να πας να βάλει στο στόμα μια μπουκιά κ να βλέπεις πόσα ζευγάρια μάτια να σε κοιτούν διερευνητικά.

Μην το ξαναπείτε αυτό. Εξάλλου η βασική διαφορά του επαγγελματία από τον οικιακό μάγειρα είναι ότι ο δεύτερος ξέρει τη σειρά με την οποία πρέπει να γίνουν τα πράγματα κ με την εξάσκηση γίνεται πολύ γρήγορος. Επίσης γνωρίζει( θεωρητικά τουλάχιστον) τη συμπεριφορά των υλικών αλλά αυτό μπορεί να το γνωρίζει κ ένας οικιακός μάγειρας.

Λουκρητία κόρη ακαμάτρα εσύ που ανησυχείς πώς θα σε γνωρίσω. Εγώ μπρε; Ποτέ στη ζωή μου δεν γνώρισα κάποιον άλλο άνθρωπο με τα μάτια. Κάποιες φορές μου βγήκε απίστευτα άσχημα αλλά οι καλές φορες που δούλεψα το Μπράιγ, ήταν παράδεισος.

Μην σε ανησυχεί που δεν ξέρεις σκάκι.Θα σου μάθω εγώ κ εσύ θα μου μάθεις πώς να έχω μπροστά μου ένα μπωλάκι φυστίκια κ να μην το τρώω ;-)

Θεωρώ εγκληματικό να περνάει κάποιος ώρες ατέλειωτες στην κουζίνα τέτοιες μέρες, να του σπάνε τα νεύρα κ να τσακώνεται με την υπόλοιπη οικογένεια. Πέρσυ με είχαν καλέσει οι κουμπάροι μου, νιόπαντροι. Επειδή τις μέρες πριν τα Χριστούγεννα η κουμπάρα μου με ρωτούσε στο τηλέφωνο διάφορα του στυλ" Πώς πλένουμε τον κιμά;" " Τα κάστανα τα βράζουμε μόνο με νερό; Νερό κ κάστανα δηλαδή;" κ τέτοια,με ζώσανε τα φίδια κ ξημερώματα ανήμερα Χριστουγέννων, καθώς γυρνούσα από την καθιερωμένη κραιπάλη είπα να περάσω από το σπίτι τους να δω τί κάνουν κ πώς πάει η μαγειρική.
Τους διέκοψα πάνω στο καλύτερο: τη στιγμή που ο κουμπάρος μου ήταν έτοιμος να αρχίσει να της εκσφενδονίζει στο κεφάλι ένα-ένα τα 1500 βάζα που είχαν πάρει δώρο στο γάμο ενώ η κουμπάρα μου του έλεγε στα "γαλλικά" την άποψή της για το σόι του από τον Πύργο.Και η αιτία; Η μαγειρική. Κόλαση. Τα πήρα στο κρανίο, τους έριξα ένα σιχτίρι κ εγώ κ τους έδιωξα να πάνε να φάνε κάπου πρωινό σαν άνθρωποι για να μαγειρέψω εγώ να τελειώνουμε επιτέλους.Ο Χριστουλης όμως το έκανε το θαύμα του.
Γύρω στις 12 κ 2 ώρες πριν από την πρόσκληση καταφτάνει η πεθερά από τον Πύργο( αληθινή η αναφορά στο ποστ), αυτό στο στρατό το λένε έφοδο.Βρίσκει εμένα σε κατάσταση παρακμής μιας κ δεν είχα κοιμηθεί κ βρώμαγα κ από το μαγείρεμα να λαγοκοιμάμαι στον καναπέ." Κουμπάρε, τί κάνεις εδώ;" " Ε να μόλις γύρισα από τα μπουζούκια" της λέω.Τί να της πω; Για τη νύφη της την ακαμάτρα; Κ με αρχίζει σ'εναν εξάψαλμο άλλο πράγμα." Να παντρευτείς, μη γυρνάς σαν αλήτης,είναι δυνατόν να ήσουν στα μπουζουκια μέχρι το μεσημέρι,μορφωμένος άνθρωπος,τί περιμένεις, έχω ένα καλό κορίτσι για σένα στον Πύργο".

Παραλίγο να πάω άκλαφτος πριν να σε συναντησω, Λουκρητία Βοργία.

Μισή ώρα με είχε όρθιο κ μου τα έλεγε αυτά. Ευτυχώς που δεν αναρρωτήθηκε πού ήταν οι οικοδεσπότες...κ πώς ψηνονταν μόνα τους στην κουζίνα τα φαγητά.

Φέτος, λέω να πάω να φάω με την Ντόρα στο Γηροκομείο Αθηνών για να περάσω σίγουρα ξεκούραστα Χριστούγεννα. :-)

Εναποθέτω λουλουδένια πιάτα

http://starchefs.com/edible_flowers/html/index.shtml

προς rebel boys and girls

ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΗΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 10 ΚΑΝΟΝΕΣ:

1. Eat flowers only when you are positive they are edible. If uncertain, consult a good reference book on edible flowers prior to consumption.

2. Just because flowers are served with food does not mean they are edible. It's easy and very attractive to use flowers for garnish on plates or for decoration, but avoid using non-edible flowers this way. Many people believe that anything on the plate can be eaten. They may not know if the flower is edible or not and may be afraid to ask.

3.If pesticides are necessary, use only those products labeled for use on edible crops.

4. Do not eat flowers from florists, nurseries or garden centers. In many cases these flowers have been treated with pesticides not labeled for food crops.

5. Do not eat flowers picked from the side of the road. Once again, possible herbicide use eliminates these flowers as a possibility for use.

6. Remove pistils and stamens from flowers before eating. Eat only the flower petals for most flowers.

7. Different flavors occur in plants when grown in different locations because of soil types, fertilization, and culture. Environmental conditions play a big role as well. What has excellent flavor at one time may taste different at the end of the season or the next year.

8. Introduce flowers into your diet in small quantities one species at a time. Too much of a good thing may cause problems for your digestive system.

9. If you have allergies, introduce edible flowers gradually, as they may aggravate some allergies.

10. Enjoy the different flavors and colors that edible flowers add to many foods.

Collect flowers at the optimum time. Pick fully open flowers in the cool of the day. Flowers that are not fully open (unless buds are desired) or those starting to wilt should be avoided. Sample a flower or two for flavor before harvesting. Remove the pistils and stamens because the pollen can detract from the flavor of the flower as well as cause allergic reactions in susceptible individuals. After harvest, place long-stemmed flowers in water and then in a cool location. Short stemmed flowers should be placed between layers of damp paper toweling or in a plastic bag in the refrigerator. Immediately before using, gently wash the flowers to remove dirt and check for insects. Before washing, test one flower for colorfastness. Some tend to discolor in water.
Only the petals of some flowers such as rose, tulip, yucca and lavender are edible. Separate the flower petals from the rest of the flower just prior to use to keep wilting to a minimum. Roses, dianthus, English daisies, and marigolds have a bitter white area at the base of the petal where it was attached to the flower. Break or cut off this portion before using.

Ευχαριστώ πολύ,Ξωθιά. Μου άρεσε πολύ το entry στο blog σας. Να αναζητήσετε το Άσμα Ασμάτων σε μετάφραση Μιχάλη Γκανά. Μου το θύμισαν.

" Θα νηστέψω το φιλί, μέχρι να σε φιλήσω".

Καλές γιορτές.

Ελπίζω να ικανοποιήσατε και την ακοή κατα την είσοδο σας.

"Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται" ως στίχος του Άσματος, συνειρμικά λάλησα.

Γιορτές καλές και σε σας.

Ευτυχώς μου το είπατε. Τώρα κατάλαβα ότι συνοδεύεται κ από ήχο. Είναι λέει busy o server θα το ακούσω σίγουρα όμως.
Ο συνειρμός με το Άσμα ήταν από τον πρώτο στίχο του Ρίλκε. Μου θύμισε τον ανάλογο του Σολομώντα " Κοιμούμαι κ η καρδιά μου ξαγρυπνά" τον στίχο προηγουμένως τον παρέθεσα ως δείγμα της έξοχης μεταφραστικής δουλειάς του Μιχάλη Γκανά πάνω σ'ενα έξοχο έτσι κ αλλιώς κείμενο.

Όταν κάποιος ονειρεύεται καρβέλια δεν τρέχει κ τίποτε, όταν ονειρεύεται άλλα πράγματα--εντόσθια ας πούμε( ελπίζω να μην σας σοκάρει ο συμβολισμός αλλά η καρδικά στα εντόσθια πάει) -- ζορίζουν τα πράγματα. :-)

Kυκλοφοριακή συμφόρηση στα δίκτυα. Οι ευχές συνωστίζουν το σύστημα όπως και τα δώρα τους δρόμους.
Απέφευγα πάντα τα θρησκευτικά κείμενα και δε περίμενα να συναντήσω ένα τόσο ωραίο Ασμα μέσα σε αυτά.Ντρέπομαι γι αυτό.
Να μαστε ευτυχεις που μαστε ακόμα ζωντανοί στα όνειρα - με καρβέλια και εντόσθια(δε με σοκάρει κανένα σύμβολο) - και αυτό σας εύχομαι τούτες τις "μέρες της ανταλλαγής".

ΥΠ. θα περίμενα απο σας ένα πόστ μουσικο γεύμα με τους συνδαιτημόνες τον λόγον να ποιούν τραγούδι. Αυτό θαταν ενα δώρο τουλάχιστον 3 αισθήσεων.
ΥΠ. η τεχνολογία δε φρόντισε να καλυψει την ανάγκη μας για ευωδία.

Το post είναι απολαυστικότατο (και ταυτίστηκα, θα το πω)! Θα φροντίσω να κατεβάσω τις συνταγές όταν επανέλθω διότι γλυκάθηκα με την υπόσχεση ερασιτεχνικού εικοσαλέπτου.

Το blog αυτό είναι μια πρωτιά για μένα διότι ουδέποτε πίστευα πως θα διασκέδαζα διαβάζοντας για συνταγές!

Do keep up ;)

Αθήναιε,
Διαβαζοντάς σας άρχισα να αναρωτιέμαι για το που κατατάσονται όλες οι ευγενικές υπάρξεις που γεμίζουν τη ζωή μου.

Με έχετε φοβίσει άν μου επιτρέπεται ή έκφραση.

Δηλαδή πανα κότα και προφιτερόλ άμα φτιάνω είμαι Ακαμάτρης;;;

Ξωθιά, την ύπαρξη τέτοιων κειμένων στη Βίβλο την εξηγεί πολύ ωραία ο Καθηγητής Χρήστος Γιανναράς στο " Αλφαβητάρι της Πίστης" ( εγώ το έχω από τις εκδόσεις "Δόμος"). Βέβαια, υπάρχουν κ άλλα κείμενα, όπως οι επιστολές του Γρηγορίου Νύσσης στη σύζυγό του κλπ.Είναι ενδιαφέρον το θέμα.
( Εσάς, Καλλίμαχε, σας απαγορεύω να σχολιάσετε).

Κάτι θα γίνει κ με το ποστ "μουσικό γεύμα", κάτι υπάρχει στα σκαριά, περισσότερο για να συμμορφωθούμε με το πλατωνικό " Μουσική ποίει κ εργάζου" :-)

Θα διαφωνήσω μόνο σ'ενα θέμα μαζί σας. Εγώ στον ύπνο μου ξαναβλέπω αυτά που έζησα, δεν τρέφομαι από τα όνειρά μου. Ό,τι επιθυμώ το ζω. Ακούγεται απειλητικό αλλά δεν είναι.

Μην εξαφανιστείτε απο την blogoσγαιρα. Μου άρεσε ο Ρίλκε κ ας είναι Γερμανός.

Να δώσω κ μια παραγγελία ωσαν να είμαι σε εστιατόριο; Μπορώ; Να αισθανθείτε άνετα να μου το αρνηθείτε,σας παρακαλώ.

Po

Αγαπητέ Γιώργο,δεν είμαι από τους μάγειρες που κολακεύουν το κοινό οπότε θα σας απογοητεύσω. Στην πραγματικότητα,δε φτάνει να ψήνετε κρεμούλες για να γίνεται το αρσενικό ισοδύναμο της " κόρης της ακαμάτρας". Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει άλλως τε γιατί οι κόρες αλλά κ οι κούροι ανθούν μέσα σε μαγνητικά πεδία : αρσενικό-θηλυκό, αρνητικό-θετικό, πικρό-γλυκό εαν κ το τελευταίο μου έδωσε ιδέα για ποστ.

Εαν περιστοιχίζεστε από Κόρες Ακαμάτρες είστε ευτυχής, σας ζηλεύω.

Νὰ σχολιάσω; Καὶ νὰ σᾶς κόψω ἐπάνω εἰς τὸν γιανναρικὸν οἶστρον; Σᾶς παρακαλῶ, ἀφοῦ ξέρετε πόσο τὸ ἀπολαμβάνω! (Ἀφῆστε ποὺ δίνει στὴν τέχνη σας μία αἴσθηση, ἕνα κάτι ἀπὸ τὴν ἀρχοντιὰ τοῦ ἐνδόξου μας βυζαντινισμοῦ.)

(Γιὰ τὶς κόρες τὶς ἀκαμάτρες, βιβλικές τε καὶ βυζαντινές, δὲν εἶπα πάντως τίποτε· εἴδατε.)

Τα θεολογικά τα κείμενα τα αποφεύγω
είναι γερμανικά για μένα
τ'άσματα αγάπης σαν άρματα τα τρέχω
κι ο Σολομών αγαπητός για μένα
γιατί αγάπησε πολύ

τη ζωή δε ζω μεσ τ΄ονειρο
μα τ΄ονειρο ζωή θελω να κάνω

με τούτα και με τ'αλλα
σας περιμένω μες τη σάλα
ουχί σαν εστιάτορας
παρα μονάχα αλλιγάτορας

Θέλω να "ακούσω" Έλιοτ κ Wasteland,Ξωθιά.

Άντε τυχερούρα, προς στιγμήν σκέφτηκα να σας ζητησω το Pervirgilium Veneris για παραγγελιά...

Μπορώ να έχω μια mousse au chocolat ΤΏΡΑ?

Για καθίστε,Ξωθιά. Μας κεράσατε ένα αποτρόπαιο λικεράκι,μια παρωδία ηδυπάθειας κ αρχίσατε τις παραγγελιές στον chef?

Μάλλον δεν έχετε ακούσει για το Ταίναρο κ τα φρούτα που βγάζει...

Εγώ πάντως μπορώ να περιμένω για τον Έλιοτ ...

Ορθια είμαι τρατάροντας αυτό το αποτρόπαιο λικεράκι μου και παραβλέποντας αυτη την ηδυπαθή παρωδία και μη γνωρίζοντας τα φρούτα των βουνών και του δάσους( αυτος ο Παπαντωνίου φταίει που ταν και υποχρεωτικός παιδιόθεν τούτες τις διακοφτές μέρες) σας αγγέλω ότι θα ονειρευτώ τη μούσα τη γλυκεια για να τη ζήσω τώρα.

hic c'est sic. Bien.
Vous etez tres Sic -αν και μνημονεύσατε το FERNET μου αποτρόπαιο και λικεράκι σε μπαρ παρωδισμενης ηδυπάθειας - σας συγχωρώ.

Ελπίζω να είμαι chic κ όχι sic... ;-)

Λυπάμαι για τη mousse που δεν μπόρεσα χθες βράδυ,Ξωθιά, δεν είμαι βραδυνός τύπος,ξερετε.Είχα περάσει μια βόλτα κ από ένα Islay νωρίτερα, ήταν μια ώρα δύσκολη όταν εκφράσατε την επιθυμία σας.

Ελπίζω να μην ονειρευτήκατε τη mousse πάντως αλλά να ξυπνήσατε πεθυμώντας την ακόμη.