Αθήναιου Βορβορυγμοί.

Οι φίλοι μου οι Αρκάδες το παραξήλωσαν. Δε φτάνει που πρωτοπόρησαν για άλλη μια φορά παίρνοντας μια πρωτοβουλία πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά με όπλο το χιούμορ τους μας... πήραν με τα βελανίδια.

Έπρεπε να είχα υποψιαστεί ότι κάτι ετοιμάζουν όταν με ρώτησαν εαν τα βελανίδια στις μέρες μας τρώγονται. Εαν το σκεφτεί κανείς, σήμερα όλα τρώγονται εκτός από τα... κοτόπουλα, το βοδινό,τα εντόσθια,τα αυγά... Μας βλέπω όλους στο τέλος να καταφεύγουμε στην κατανάλωση τροφών που είναι συνώνυμες της υπανάπτυξης εαν και κατά τον πιο περίεργο τρόπο αυτή ακριβώς η κατανάλωσή τους αποτελεί κ απόδειξη ενός αρκετά εξελιγμένου πολιτισμού καθώς το βελανίδι για να καταναλωθεί απαιτεί μεγάλη επεξεργασία.

Βέβαια, εαν νομίζουν οι φίλοι Αρκάδες ότι είναι οι μόνοι που εισπράττουν ειρωνεία για την κατανάλωση των βελανιδιών κάνουν λάθος. Τα ίδια έχουν υποστεί και οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Δυτικης Ακτής των ΗΠΑ από τους αποίκους.Ινδιάνοι της Πελοπονήσσου ή Αρκάδες της Καλιφόρνια,λοιπόν...

Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα... και η αγωνία για την υγιεινή διατροφή έφτασε πλέον και κάτω από τη σκιά των βελανιδιών και σε λίγο θα τσακωνόμαστε και με τα αγριογούρουνα για το ποιος θα πρωτοφάει τα βελανίδια.

Τρώγονται τα βελανίδια;

Τώρα δεν κάνει να λέμε ψέμματα. Εγώ προσωπικά θα προτιμούσα να πεθάνω από σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια, γρίπη των πουλερικών και όλες τις πληγές του Φαραώ μαζί παρά να βάλω στο στόμα μου βελανίδι. Στην πλούσια και ενημερωμένη μαγειρική βιβλιοθήκη μου δεν βρήκα καμία σοβαρή συνταγή με βελανίδια. Το Larousse Gastronomique το οποίο σε πείσμα ορισμένων εγώ προσωπικά το έχω δίπλα --για να μην πω υψηλότερα-- με το Ευαγγέλιο αγνοεί επιδεικτικώς τα βελανίδια ως υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παρασκευή ενός πιάτου.

Από την άλλη πλευρά, η έγκυρη κυρία Rose Levy Beranbaum στο βιβλίο της " The Bread Bible" συμβουλεύει όσους αρέσκονται στα ψωμιά με μεγάλη περιεκτικότητα ινών να προσθέτουν στο αλεύρι με το οποίο ζυμώνουν ψωμί δύο φλυτζάνια αλεύρι από βελανίδια.

Βέβαια εαν περιηγηθεί κανείς στο λαβύρινθο του διαδικτύου θα βρεί μέχρι και βελανίδια γιαχνί αλλά είπαμε " Καλύτερα μιας ώρας γευστική ζωή....".

Όμως όσοι από εσάς βρεθείτε στην Αρκαδία και ερωτευτείτε τη χώρα των βαλανηφάγων Αρκάδων ( κάτι που το θεωρώ βέβαιο) τόσο ώστε να συλλάβετε τον εαυτό σας να μαζεύει... βελανίδια ορίστε και η συνταγή γιαυτό που μπορείτε να τα κάνετε.

Τα βελανίδια έχουν πολυ μεγάλη περιεκτικότητα σε τανίνες ( εκτός από τα λευκά που εγώ προσωπικά δεν έχω δει στον ελληνικό χώρο) γιαυτό και πρέπει να τα βράσετε τουλάχιστον για δύο( 2) ώρες αλλάζοντας συνεχώς νερό για να ξεπικρίσουν. Μόλις λοιπόν τα βράσετε,τα στεγνώνετε και τα αλέθετε στο μπλέντερ και επειδή " το αλεύρι" θα είναι αρκετά υγρό , στεγνώστε το σε μέτριο φούρνο για κανένα μισάωρο.

Περισσότερα περί ( αληθινής) αρκαδικής μαγειρικής, αύριο!