10/26/2005 

Η Δίαιτα του...Ανανά!


Προχθές, ξεσκονίζοντας τη βιβλιοθήκη μου,βρέθηκα να ξεφυλλίζω ένα βιβλίο του Boris Vian που είχα διαβάσει πολλά χρόνια πριν το « Να καθαρίσουμε τους κακομούτσουνους». Βρισκόμαστε στην Αμερική της σεξουαλικής επανάστασης κ ο 20χρονος ήρωας, ο οποίος περιγράφεται ως υπερβολικά ωραίος κ σέξυ, έχει υποσχεθεί στον εαυτό του να διατηρήσει την παρθενία του μέχρι τα 20 του χρόνια.Λίγοι μήνες έχουν απομείνει μέχρι τη μέρα αυτή. Μια σειρά από απροσδόκητα κ ξεκαρδιστικά γεγονότα όμως τον υποχρεώνουν να κάνει συνεχώς σεξ,χωρίς να το επιδιώκει ο ίδιος! Σε μια ανάπαυλα λοιπόν , διηγείται στον κολλητό του τα γεγονότα των προηγούμενων εικοσιτετραώρων.

« Πώς είναι τέλος πάντων αυτό το σεξ ;» τον ρωτάει ο φίλος του.

« Υπερβολικά καλό. Σαν να τρως παγωμένο ανανά!» του απαντά εκείνος!

Το ανέκδοτο με τη δίαιτα του ανανά έχει περάσει μέσα στις καθημερινές μας συζητήσεις κ ενώ στο ανέκδοτο ο ανανάς δηλώνει το εξωτικό φρούτο που έτσι κ αλλιώς σπάνια κάνει την εμφάνισή του στα διαιτολόγιά μας, παραδόξως φαίνεται πως έχει πολύ μεγάλη σχέση με τη δίαιτα!

Όχι-όχι. Δεν πρόκειται να σας αναπαράγω τις αηδίες για τα δήθεν λιποδιαλυτικά στοιχεία που υποτίθεται πως περιέχει όπως κ το grapefruit. Τροφές κ ουσίες που διαλύουν το λίπος ΔΕΝ υπάρχουν.Ούτε τις άλλες, τις μεγαλύτερες αηδίες για τις αφροδισιακές ιδιότητες του ανανά μιας κ ΟΥΤΕ αφροδισιακές τροφές υπάρχουν.

Ο ανανάς έχει μεγάλη ποσότητα σε βιταμίνη C, μηδέν λιπαρά, μηδέν νάτριο ενώ 2 κομμάτια ανανά έχουν κατά τι λιγότερη ζάχαρη από ένα μέτριο πορτοκάλι. Οπότε, όσοι συνεχίζετε ακάθεκτοι τη δίαιτα του… ανανά , δηλαδή τρώτε τα πάντα εκτός από ανανά, μάλλον δεν κάνετε καλά.

Ο ανανάς άπαξ κ κοπεί από το δέντρο δεν ωριμάζει περισσότερο κ αυτό γιατί είναι το κοτσάνι κ όχι το φρούτο αυτό που περιέχει το άμυλο που μετατρέπεται σε ζάχαρη κ δίνει τη γλυκιά γεύση. Καλό είναι να τον καταναλώνετε μόλις τον αγοράζετε. Το να τον καθαρίσετε, είναι ευκολότερο απ’όσο δείχνει. Τον κόβετε στα τέσσερα κ μετά κόβετε τη σάρκα από τη φλούδα, όπως καθαρίζουμε το καρπούζι,αφού πρώτα έχετε αφαιρέσει τον σκληρό πυρήνα του που βρίσκεται στο πάνω μέρος από το καθένα από τα τέσσερα κομμάτια.Εάν πάλι τον θέλετε σε ροδέλλες τον κόβετε χωρίς να τον καθαρίσετε κ καθαρίζετε μετά τις ροδέλλες μία-μία και στο τέλος αφαιρείτε προσεκτικά με το μαχαίρι το σκληρό πυρήνα.

Ο ανανάς περιέχει το ένζυμο βρωμελαίνη το οποίο « σπάει» τις πρωτείνες του κρέατος,του γάλακτος, των τυριών ,του γιαουρτιού αλλά κ της ζελατίνης! Γιαυτό προσέχουμε όταν χρησιμοποιούμε φρέσκο ανανά σε συνδιασμό με αυτά τα υλικά. Για παράδειγμα, ζελέ στο οποίο έχετε προσθέσει κομμάτια φρέσκου ανανά δεν θα πήξει! Η βρωμελαίνη σπάει με τη σειρά της στις υψηλές θερμοκρασίες γιαυτό κ μια λύση είναι να χρησιμοποιήσετε ανανά από κονσέρβα ή ανανά ζεματισμένο σε καυτό νερό.

Για ορισμένους ( όχι για μένα, εννοείται) ο χυμός του ανανά αποτελεί κ εξαιρετική μαρινάδα ακριβώς γιατί «σπάει» το κρέας. Όμως προσέξτε γιατί αφήνει πολύ έντονη επίγευση.

Ο ανανάς χρησιμοποιείται παντού, ακόμη κ στην πίτσα.

Η συνταγή που δίνω εδώ είναι μοναδική. Ανήκει στη « μεγάλη κυρία της ζαχαροπλαστικής» Regan Daley αφού την έχω … «εξελληνίσει» ελαφρώς,ως προς τα υλικά. Φαίνεται «μπελαλίδικη» αλλά δε θα βαρεθώ να γράφω πως όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή απαιτούν το χρόνο κ τη φροντίδα μας.

«Αναποδογυρισμένο» κέικ με καραμελωμένο Ανανά.

Υλικά.

1 μεγάλος ώριμος φρέσκος ανανάς.
½ φλυτζ. βούτυρο.
1 φλυτζ. κ 2 κουτ.της σουπ.ζάχαρη.

Για το κέικ.
1 ½ φλυτζ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
1 ½ κουτ.τσ. Baking powder.
¼ κουτ.τσ. αλάτι.
3 μεγάλα αυγά.
5 κρόκοι από αυγά.
1 ½ φλυτζ. ζάχαρη.
2 κουτ.σουπ.brandy
2 κουτ.σουπ. εκχύλισμα βανίλιας ( υπάρχει πλέον παντού).
¾ φλυτζ. βούτυρο.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180C. Βουτυρώνουμε μια φόρμα με αφαιρούμενο δακτύλιο κ στρώνουμε προσεκτικά τον πάτο και ως κ το ήμισυ περίπου του δακτυλίου με ένα φύλλο αλουμινόχαρτο.Το αλουμινόχαρτο το στρώνουμε προσεκτικά με το χέρι , «σιδερώνοντας» τυχόν «ρυτίδες» που έχουν δημιουργηθεί.Βουτυρώνουμε ξανά τον πάτο της φόρμας κ αυτή τη φορά τη στρώνουμε με χαρτί για το φούρνο,το οποίο το έχουμε κόψει στις διαστάσεις της διαμέτρου της φόρμας. Βουτυρώνουμε κ το χαρτί κ πασπαλίζουμε προσεκτικά με ζάχαρη..

Καθαρίζουμε τον ανανά κόβοντάς τον σε τέσσερα κομμάτια ( βλ. παραπάνω). Κρατάμε το ένας στην άκρη κ κόβουμε το καθένα από τα υπόλοιπα τρία κομμάτια κατά μήκος,σε τρία πάλι κομμάτια.Κόβουμε το καθένα από αυτά τα κομμάτια σε μικρότερα κομμάτια πάχους 2 εκατοστών.

Σε μια μεγάλη κ βαριά κατσαρόλα κ σε μέτρια φωτιά λιώνουμε το βούτυρο.Μόλις το βούτυρο λιώσει προσθέτουμε τη ζάχαρη.Ανακατεύουμε συνεχώς μ’ένα ξύλινο κουτάλι μέχρι να λιώσει η ζάχαρη εντελώς κ το μείγμα αρχίσει να «παίρνει χρώμα». Στην αρχή το μείγμα θα είναι αφρώδες αλλά μην ανησυχείτε γιατί καθώς θα προχωρεί ο βρασμός το λίπος θα ξεχωρίσει από τη ζάχαρη κ θα μαζευτεί στην κορυφή. Ξανά να μην ανησυχήσετε. Η καραμέλα σας θα ξαναγίνει ομοιογενής. Συνεχίστε ν’ανακατεύετε αργά.Σε αυτό το σημείο, το μείγμα θα δείχνει κρεμώδες κ σοκολατί. Όταν κατά το ανακάτεμα δείτε ότι αρχίζουν να εμφανίζονται δείγματα από ένα πιο σκούρο καφέ χρώμα προσέξτε γιατί η καραμέλα θα αρχίσει να σκουραίνει πολύ γρήγορα.

Μόλις η καραμέλα σας αποκτήσει το χρώμα του κεχριμπαριού,ρίξτε μέσα στην κατσαρόλα τα κομμάτια του ανανά! Προσοχή! Τραβηχτείτε για λίγο πίσω γιατί θα «πετάξει». Μετά από μισό περίπου λεπτό,αρχίζουμε να ανακατεύουμε προσεκτικά το φρούτο μέσα στην καραμέλα. Η καραμέλα θα έχει αρχίσει να δένει σε κόμπους. Μην πτοείστε! Θα επανέρθει σε λίγη ώρα όταν ανέβει ξανά η θερμοκρασία στην κατσαρόλα. Μόλις συμβεί αυτό ανακατεύετε προσεκτικά για 6 με 8 λεπτά προσέχοντας να καλυφθούν όλα τα κομμάτια του ανανά από την καραμέλα. Αφαιρείτε την κατσαρόλα από τη φωτιά κ την αφήνετε να « καθίσει» για μερικά λεπτά.

Με μια τσιμπίδα αφαιρέστε τον ανανά από την καραμέλα κ τοποθετείστε τους ακτινωτά πάνω στον πάτο της φόρμας ή σε διαδοχικούς ομόκεντρους κύκλους.Με τη βοήθεια ενός τρυπητού κουταλιού αφαιρέστε κομματάκια από το φρούτο που τυχόν έχουν πέσει μέσα στην καραμέλα κ ξαναβάλτε τη στη φωτιά. Θα αρχίσει να αφρίζει πάλι. Ψυχραιμία! Ανακατεύουμε απαλά αλλά μέχρι τον πάτο της κατσαρόλας. Βράζουμε για 5 λεπτά με προσοχή να μην κάψουμε την καραμέλα. Σηκώνουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά όταν το σιρόπι αποκτήσει την υφή πηχτού μελιού. Περιχύνουμε με αυτό ( πάλι προσεκτικά γιατί καίει πολύ) τα κομμάτια του ανανά που έχουμε στρώσει στον πάτο της φόρμας.

Κοσκινίζουμε το αλεύρι κ προσθέτουμε το baking powder κ το αλάτι. Σ’ένα μεγάλο μπωλ χτυπάμε ελαφρά τα αυγα κ τους 5 μεμονωμένους κρόκους των αυγών.Προσθέτουμε το 1 ½ φλυτζάνι ζάχαρη,στη συνέχεια προσθέτουμε ανακατεύοντας το brandy κ το απόσταγμα βανίλιας. Προσθέτουμε το αλεύρι σε τρεις δόσεις,ανακατεύοντας μέχρι να έχουμε ένα ομοιογενές μείγμα. Προσθέτουμε σιγα-σιγά το λιωμένο βούτυρο αφού το έχουμε αφήσει να κρυώσει. Η ζύμη πρέπει να είναι ελαφρώς υδαρής. Επίσης μυρίζει πραγματικά υπέροχα αλλά σας συνιστώ να συγκρατηθείτε! Το κέικ είναι απείρως νοστιμότερο! Γεμίζουμε τη φόρμα με τη ζύμη του κέικ προσέχοντας να μη χαλάσουμε τη διάταξη των κομματιών του ανανά!

Ψήνουμε για 1 ώρα κ 20 λεπτά κ δοκιμάζουμε εάν έχει γίνει με το γνωστό τρόπο: τρυπώντας το κέικ με μια μικρή ανοξείδωτη σούβλα,κάνοντας μια τρύπα μεγαλύτερη από αυτή που χρειάζεται για να μην καθαριστεί η επιφάνεια καθώς τη βγάζουμε από το κείκ. Πρέπει να βγει στεγνή ή με λίγα ψίχουλα ελαφρώς νωτισμένα. Βγάζουμε το κέικ από το φούρνο κ μετά από 10 λεπτά « περνάμε» τη λεπίδα από ένα μαχαίρι περιμετρικά από το δακτύλιο της φόρμας, τον αφαιρούμε προσεκτικά κ αναποδογυρίζουμε το κέικ σε μια πιατέλα. Αφαιρούμε πολύ προσεκτικά το αλουμινόχαρτο κ το χαρτί για να μη χαλάσουμε τη ζεστή του άνω επιφάνεια.

Το σερβίρουμε αφού κρυώσει εντελώς. Μπορούμε να το συνοδεύσουμε με μία κρέμα εάν κ εγώ συνήθως το τρώω με παγωτό καιμάκι!

10/21/2005 

Οι συνταγές απο το χωριό του Αστερίξ!

Στο τελευταίο άρθρο στον Flash.gr έκανα μια παρουσίαση της κουζίνας της περιοχής της Βρετάνης, η οποία γεωγραφικώς συμπίπτει με τη ρωμαική Αρμορίκη όπου τοποθετείται κ το φανταστικό χωριό του Αστερίξ!

Για να συνοψίσω σε μία φράση, η κουζίνα της Βρετάνης χαρακτηρίζεται από την απλότητα στον τρόπο παρασκευής των διαφόρων πιάτων κ από την αγάπη στα φρέσκα υλικά.

Οι κρέπες, το kouign amman, οι ψαρόσουπες κ ο μηλίτης είναι τα γαστρονομικά "σύμβολα" της περιοχής.
Στο αναλυτικό άρθρο έδωσα τη συνταγή για το Homard a l'Armoricaine, έτσι ελπίζω να μην υπάρχει αμφιβολία ότι δεν έχει καμία σχέση με τον αστακό της αστακομακαρονάδας γιατί το έχουμε διαβάσει κ αυτό.

Εξίσου διάσημη κ αντιπροσωπευτική είναι κ η περίφημη Cotriade η συνταγή της οποία πολύ σωστά θα σας θυμίσει τη μαρσεγέζικη Bouillabaisse και την αμερικάνικη/πορτογαλική Cioppino. Είναι λοιπόν η σούπα των ψαράδων της περιοχής, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει μία κ μόνη συνταγή γιαυτή κ κάθε φορά είναι η ψαριά που καθορίζει τη σύστασή της. Η δικιά μου συνταγή προσπαθεί να κρατηθεί στο "πνεύμα" της τοπικής κουζίνας της Βρετάνης αλλά έχει καθαρά μεσογειακό χαρακτήρα. Οι δόσεις που δίνω είναι προιόν αρκετών δοκιμών αλλά στη μαγειρική δεν υπάρχει τίποτε δεσμευτικό,εαν κάτι σας προβληματίζει,αντικαταστήστε το κ εαν σας πετύχει πείτε το κ σε μένα!

Coriade
Ψαρόσουπα της Βρετάνης
Συνταγή για 6 άτομα.

Υλικα.
- 4 κ.σουπ.βούτυρο.
- 2 μικρά καρότα καθαρισμένα κ κομμένα σε μικρά κυβάκια.
- 2 μεσαία ξερά κρεμμύδια,ψιλοκομμένα.
- 2 πράσσα ( το άσπρο τμήμα τους μόνο) ψιλοκομμένα.
-4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες.
-3 ντομάτες ξεφλουδισμένες κ κομμένες σε μικρά κυβάκια.
- 1/2 του κιλού πατάτες καθαρισμένες κ κομμένες σε κυβάκια.
-1.5 κιλά από διάφορα ψάρια που θα βρείτε στην αγορά, όμως τουλάχιστον 3 διαφορετικά είδη( μπακαλιάρος, κοκκινόψαρο, πέρκα τα οποία μπορείτε να βρείτε κ στους καταψύκτες των σούπερ μάρκετ βγάζουν καλή σούπα αρκεί μην περιμένετε το κατεψυγμένο ψάρι να σας δώσει την ίδια σούπα με το φρέσκο της αγοράς).
- 2 κλωναράκια φρέσκο θυμάρι.
- 1 κλωναράκι άνιθο.
- 1 πρέζα σαφράν.
- 1 κ.σουπ. τριμμένη φλούδα από πορτοκάλι.
- 1 κ.σούπας τριμμένη φλούδα από λεμόνι.
- 6 φλυτζάνια ζωμό ψαριού.
- Αλάτι πιπέρι
-2 φλυτζ. λευκό κρασί.
-2 μέτρια φρέσκα κρεμμύδια,ψιλοκομμένα.
-24 περίπου μύδια καλά βουρτσισμένα.

Εκτέλεση.
1. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα λιώνουμε το βούτυρο σε μέτρια φωτιά.Προσθέτουμε τα καρότα,τα κρεμμύδια,τα πράσσα κ το σκόρδο κ τα σωτάρουμε μέχρι να μαλακώσουν, περίπου για 15 λεπτα.Προσθέτουμε τις ντομάτες κ τις πατάτες κ μαγειρεύουμε για άλλα 10 περίπου λεπτά, μέχρις ώτου οι πατάτες αρχίζουν να μαλακώνουν.
2. Kόβουμε τα ψάρια σε μικρές τετράγωνες μπουκιές.Τοποθετούμε τα ψάρια στην κατσαρόλα πάνω στα λαχανικά, προσέχοντας να βάλουμε τα μικρότερα κομμάτια από πάνω. Προσθέτουμε το θυμάρι,το άνιθο,το σαφράν, τη φλούδα από το πορτοκάλι κ το λεμόνι καθώς κ το ζωμό από το ψάρι.Προσθέτουμε αλάτι κ πιπέρι,σκεπάζουμε την κατσαρόλα κ την αφήνουμε να βράσει σε μέτρια φωτιά για 10 λεπτά. Αφαιρούμε από την κατσαρόλα τα ψάρια κ τα λαχανικά κ κρατούμε χωριστά το ζωμό.
3. Στο μεταξύ βάζουμε σ'ενα μεγάλο τηγάνι το κρασί με τα φρέσκα κρεμμύδια κ μόλις αρχίσει να βράζει προσθέτουμε τα μύδια ολόκληρα με τα κελύφη ( εννοείται). Σκεπάζουμε το τηγάνι κ τα αφήνουμε να βράσουν για 5 λεπτά μέχρι να ανοίξουν τα μύδια.Αφαιρούμε τα μύδια προσεκτικά ένα-ένα. Όπως πάντα, πετάμε τα μύδια που δεν έχουν ανοίξει κ αφήνουμε τη σάλτσα στο τηγάνι να "κάτσει" για 10 λεπτά έτσι ώστε να καθίσει στον πάτο του τηγανιού η άμμος που τυχόν να είχαν κάποια από τα μύδια.
4. Με μια κουτάλα της σούπας,μεταφέρετε τη σάλτσα από το τηγάνι στο ζωμό του ψαριού κ στη συνέχεια περάστε την από ένα τουλπάνι.Πρφοσθέστε αλάτι κ πιπέρι. Σερβίρετε σε κάθε πιάτο κομμάτια από ψάρι,λαχανικά κ μύδια κ περιχύστε τα με το ζωμό του ψαριού. Σερβίρεται με επιπλέον ζωμό σε μπωλ, δίπλα στο κάθε πιάτο.

"Ασπίκ" από μήλα.

Κλασικό επιδόρπιο της Βρετάνης το οποίο γίνεται κ με δαμάσκηνα. Το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται στο αλατισμένο βούτυρο!

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180ο C. Βουρώνουμε ένα οβάλ ταψί ή πυρέξ με 2 κ.σουπ αλατισμένο βούτυρο κ το πασπαλίζουμε με 2κ.σουπ.ζάχαρη. Καθαρίζουμε 4 μεγάλα μήλα κ αφαιρώντας την καρδιά με τα κουκούτσια με το ειδικό εργαλείο.Κόβουμε τα μήλα σε λεπτές ροδέλλες.Στρώνουμε τα 3/4 της ποσότητας τους στο ταψί κ τα ψήνουμε στο φούρνο μέχρι να μαλακώσουν,περίπου μισή ώρα. Κοσκινίζουμε 1.5 φλυτζ. αλεύρι μαζί με 6 κουτ.σουπ. ζάχαρη σ'ενα μπωλ,ανοίγοντας μια μικρή λακούβα στη μέση κ εκεί προσθέτουμε 2 φλυτζάνια γάλα κ 3 αυγά κ ανακατεύουμε μέχρις ώτου έχουμε μια αρκετά υδαρή ζύμη. Προσθέτουμε 100γρ βούτυρο αλατισμένο κ 1 κουτ.τσ. βανίλια. Ρίχνουμε τη ζύμη μέσα στο ταψί με τα ψημμένα μήλα κ τοποθετούμε τα υπόλοιπα από πάνω. Αφού πασπαλίσουμε με 1.5 κουτ.σουπ. ζάχαρη ψήνουμε για 1 περίπου ώρα. Σερβίρεται ζεστό.

-





10/18/2005 

Όλεεεεεεε!

"Ζήλεια που 'χει η αγάπη" τραγουδάει περιπαθώς ο Γιώργος Μαργαρίτης γιατί ίσως δεν έχει ακούσει για τα βάσανα των μαγείρων που αγαπούν την ομάδα τους για να τα τραγουδήσει κ αυτά. Το ποδόσφαιρο μοιάζει αρκετά με την κουζίνα. Και στην κουζίνα,για να μπει γκολ, πρέπει να παίξει μπάλα κ να αλλάξει πάσες μια ολόκληρη ομάδα. Το παιχνίδι γίνεται σε υψηλές θερμοκρασίες, γρήγορα, με πάθος κ επιθετικά με σκοπό να γοητευτούν τα πλήθη στις κερκίδες τα οποία είναι έτοιμα για κάθε ενδεχόμενο : κ να σε αποθεώσουν κ να σε γιουχάρουν! Επίσης, όπως ακριβώς κ οι ποδοσφαιριστές, έτσι κ οι μάγειρες έχουν τεράστιο appeal στα άτομα του αντίθετου φύλου.

Δυστυχώς, στην τηλεόραση δεν μπορώ να δω ούτε ποδόσφαιρο, ούτε επιδείξεις μαγειρικής γιατί με πιάνει άγχος κ όταν παίζει η ομάδα μου κ δεν μπορώ να πάω στο γήπεδο, καλώ τους φίλους μου να δουν το παιχνίδι σπίτι μου κ εγώ κλείνομαι στην κουζίνα όπου μαγειρεύω μανιωδώς μεγάλες ποσότητες φαγητού!

Απόψε λοιπόν κ ενώ η παρέα θα βλέπει στην TV τη μεγάλη μου αγάπη να ταυρομαχεί εγώ, θα μαγειρεύω Καταλάνικα. Πιάτα απο μια μεγάλη κουζίνα της Μεσογείου προς τιμήν μιας πραγματικά μεγάλης ομάδας.

Η κουζίνα της Ισπανίας παρουσιάζει μια μεγάλη ποικιλία καθώς η Ισπανία είναι μία από τις χώρες η οποία έχει πολλές " τοπικές" κουζίνες. Η Καταλωνία φημίζεται για την ιδιαίτερη της κουζίνα καθώς ,λόγω της εδαφικής της διαμόρφωσης, διαθέτει μια πολύ μεγάλη ποικιλία υλικών: Κρέατα,Ψάρια, Κυνήγι, Λαχανικά,Φρούτα.

Τα υλικά αυτά συναντιόνται στα... πιάτα σε πραγματικά ασυνήθιστους συνδιασμούς: κρέας με ψάρι ( μάλιστα η κατηγορία αυτή των πιάτων έχει κ ξεχωριστή ονομασία mar i muntanya--θάλασσα κ βουνό), πουλερικά με φρούτα, ψάρια με καρπούς.

Η ουσία της Καταλάνικης κουζίνας βρίσκεται στις διάφορες σάλτσες που συνοδεύουν το κρεάς κ το ψάρι στα διάφορα πιάτα.Υπάρχουν πέντε τύποι σάλτσας:
α) sofregit (τηγανητό κρεμμύδι, ντομάτα και σκόρδο), β) samfaina ή chanfaina (η οποία είναι sofregit με την προσθήκη κόκκινης πιπεριάς και μελιτζάνας ή κολοκυθιού), γ)picada (η οποία είναι σάτσα σε βάση τριμμένων αμυγδάλων,συνήθως με σκόρδο,μαιντανό,κουκουνάρι ή φουντούκια κ ορισμένες φορές κομμάτια από ψωμί), δ) η allioli (κοπανισμένο σκόρδο με λάδι ,συχνά κ με ένα κρόκο αυγού έτσι ώστε να μοιάζει περισσότερο με μαγιονέζα και ε) η romesco (μια σάλτσα με αμύγδαλα,ντομάτα, λάδι, σκόρδο,ξύδι που συχνά χρησιμοποιείται κ ως dressing για σαλάτες) .

Το μεγάλο πάθος των Καταλανών κ ειδικά των κατοίκων της Βαρκελώνης είναι τα κανελλόνια ( γνωστά ως canelons) κ βέβαια τα άγρια μανιτάρια τα οποία κάθε φθινόπωρο κυνηγούν με πάθος στα δάση.

Μην ξεχάσουμε βέβαια κ το περίφημο πιάτο Arroz Negro για το οποίο έχει γράψει στο παρελθόν στον Flash η δημοσιογράφος κ εξαιρετική μαγείρισσα Λαμπρινή Χ.Θωμά.

Απόψε λέω να φτιάξω κανελλόνια.

Κυλίνδρους για κανελλόνια μπορούμε να βρούμε πλέον στα σούπερ μάρκετ κ πολύ καλούς μάλιστα. Αλλιώς μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας, ακολουθώντας τη βασική συνταγή για πάστα που έχω περιγράψει σε προηγούμενο άρθρο στον Flash την οποία θα την κόψετε σε μικρά παραλληλόγραμμα κομμάτια, τα οποία θα βουτήξετε για λίγα λεπτά σε καυτό νερό.

Η συνηθισμένη καταλάνικη συνταγή για κανελλόνια είναι αυτή με την μπεσαμέλ η οποία είναι κ πολύ εύκολη.

Βράζετε τα κανελλόνια σύμφωνα με τις οδηγίες που θα βρείτε στο πακέτο.

Ψιλοκόψτε δυο μεγάλα κρεμμύδια κ τα σωτάρετε ελαφρά σε δύο(2) μεγάλες κουταλιές βούτυρο. Ψιλοκόψτε 3 μεγάλες φέτες από μπέικον κ ένα στήθος από βρασμένο κοτόπουλο. Προσθέστε το κρέας στην κατσαρόλα με το κρεμμύδι , ανακατέψτε καλά κ αλατοπιπερώστε.

Σε μια μικρή κατσαρόλα φτιάχνετε μια δόση σάλτσας μπεσαμέλ ,προσθέστε σε αυτή τα κρέατα με το κρεμμύδι καθώς κ 100γρ. τριμμένο τυρί κατά προτίμηση κεφαλοτύρι. Ανακατεύεται καλά κ γεμίζετε με το μείγμα αυτό τα κανελλόνια. τα οποία τα τοποθετείτε το ένα δίπλα στο άλλο σ'ένα βουτυρωμένο πυρέξ. Περιχύνετε τα κανελλόνια με την υπόλοιπη σάλτσα μπεσαμέλ, με δυο φλυτζάνια τριμμένο τυρί κ 5-6 κομματάκια βούτυρο.

Τα ψήνετε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 250C ή στο γκριλ.

Γκοοοοοοοοοοοοοολ!


10/13/2005 

"Ροζ κορδελάκι,τα κορίτσια φοράνε".

Διατροφή και πρόληψη του καρκίνου.


Ο Οκτώβριος είναι αφιερωμένος στην ενημέρωση για την προστασία κατά του καρκίνου του μαστού. Περπατώντας στην πόλη αυτές τις μέρες είδα κορίτσια να φορούν τα ροζ κορδελάκια της καμπάνιας που έχει ξεκινήσει μεγάλος οίκος καλλυντικών για την ενημέρωση σχετικά με την πρόληψη κατά του καρκίνου του μαστού.. Από προχθές φορώ και εγώ ένα για να θυμίσω στις φίλες μου να κάνουν τις προληπτικές τους εξετάσεις.

Διαβάζω τα ενημερωτικά φυλλάδια που αφορουν στην πρόληψη του καρκίνου και μαθαίνω πως έχει διαπιστωθεί ότι η διατροφή παίζει ουσιαστικό ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή. Οι γιατροί μας καλούν να υιοθετήσουμε υγιεινότερους τρόπους διατροφής περιορίζοντας την κατανάλωση αλκοόλ και πρόσληψης λιπαρών τροφών και έτσι σκέφτηκα να συγκεντρώσω κάποια απλά μαγειρικά τρικ που εάν τα εφαρμόσουμε μπορούμε να μαγειρεύουμε υγιεινότερα χωρίς να χάνουμε σε γεύση.

Καταρχάς ας παραδεχτούμε κάτι για να κάνουμε και τη ζωή μας πιο εύκολη. Το λίπος έχει γεύση και μάλιστα πολύ ωραία γεύση. Το 2001 αποδείχτηκε και επιστημονικά πως μπορούμε να γευτούμε και να μυρίσουμε το λίπος γιαυτό και οι τροφές χωρίς λιπαρά δεν μας αρέσουν ιδιαιτέρως. Οπότε δε θα προσπαθήσω να σας πείσω ότι οι τροφές που δεν έχουν λίπη είναι όσο νόστιμες όσο αυτές που έχουν όμως οι γευστικοί κάλυκες εκπαιδεύονται και η αίσθηση του τι είναι νόστιμο μπορεί να αλλάξει αρκετές φορές στη ζωή μας. Έπειτα, ας έχουμε υπόψη μας ότι όταν μιλούμε για περιορισμό των γευστικών λιπαρών τροφών δεν εννοούμε αναγκαστικά τον περιορισμό του « καλού φαγητού» αλλά των σκουπιδιών που σερβίρουν τα fast foods ή βρίσκουμε στα ράφια και στους καταψύκτες των σούπερ μάρκετ με τη μορφή προμαγειρεμένων φαγητών. Άλλωστε το λεγόμενο «Γαλλικό Παράδοξο» έρχεται να μας υποψιάσει πως έχουμε να μάθουμε ακόμη πολλά για τη σχέση διατροφής και υγείας( οι Γάλλοι εάν και καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες λιπαρών τροφών παραμένουν αναλογικά υγιείς και λεπτοί.Αυτό είναι που έχει ονομαστεί « Γαλλικό Παράδοξο». Πολλές θεωρίες έχουν κυκλοφορήσει για την εξήγηση του φαινομένου αυτού, με πιο δημοφιλή αυτή που θέλει το κόκκινο γαλλικό κρασί να λειτουργεί ως « αντίδοτο» στη συσσώρευση του λίπους).

Όμως, αντί να καταφύγετε στα διάφορα « ματζούνια» που σας υπόσχονται να κάψουν το λίπος των προσλαμβανόμενων τροφών μπορείτε να αλλάξετε κάποιες από τις μαγειρικές σας συνήθειες! Και ιστορικά να το πάρετε, οι μάγειρες ήταν πάντοτε πιο αξιόπιστα πρόσωπα από τους διάφορους μάγους και τα ματζούνια τους!

  1. Σωτάρισμα/Τσιγάρισμα. «Οι μερακλήδες μάγειρες τσιγαρίζουν τα πάντα σε πολύ λάδι ή βούτυρο» πιστεύουν πολλοί. Το ίδιο ακριβώς κάνουν και οι κακοί μάγειρες απαντώ εγώ. Σε πάρα πολλά φαγητά της κατσαρόλας και ειδικά στα λαχανικά ( φασολάκια,μελιτζάνες, μπάμιες,σάλτσα ντομάτας) μπορείτε να παραλείψετε εντελώς το τσιγάρισμα και να προσθέσετε το λάδι ωμό στο τέλος του ψησίματος. Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι μια αντικολλητική κατσαρόλα στην οποία θα τσιγαρίσετε σε μέτρια φωτιά το κρεμμύδι χωρίς λάδι,στη συνέχεια θα προσθέσετε τα λαχανικά και θα σβύσετε με ντομάτα. Εάν σας φαίνεται αδιανόητο να σωτάρετε χωρίς λάδι τότε αλείψτε τον πάτο της κατσαρόλας με μια λεπτή στρώση λαδιού με τη βοήθεια ενός πινέλου. Για τους βιαστικούς υπάρχει και το σπρέυ λαδιού το οποίο το αποφεύγω επειδή το λάδι που περιέχει δεν είναι ελαιόλαδο.
Προσωπικά, στις 9 από τις 10 συνταγές που παρασκευάζω αποφεύγω το λάδι στο σωτάρισμα εντελώς ή το αντικαθιστώ με λίγο νερό το οποίο εξατμίζεται και στη συνέχεια μπορώ να δουλέψω με τη σάλτσα.

  1. Αντικαθιστούμε το τηγάνισμα με το ψήσιμο. Βλέπω πιάτα όπως τηγανητές χοιρινές μπριζόλες και τηγανητά μπιφτέκια και ανατριχιάζω.Τα πάντα,μέχρι και οι γόπες,γίνονται ψητά στο φούρνο ή στα κάρβουνα.
Έχετε δοκιμάσει πόσο νόστιμα είναι τ’αυγά «μάτια» ποσέ ; Τα φτιάχνουμε με το γνωστό τρόπο μόνο που αντικαθιστούμε το λάδι ή το βούτυρο με νερό βραστό. Προσθέτουμε λίγη γλυκειά κόκκινη πάπρικα αντί για αλάτι και δεν έχουμε χάσει το παραμικρό σε γεύση.
Μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά. Οι υψηλές θερμοκρασίες « σκοτώνουν» τις γεύσεις.
  1. Τροποποιείστε τις δοσεις. Περιορίστε κατά 1/3 ως ½ τις ποσότητες της ζάχαρης
στις διάφορες συνταγές και προσθέστε βανίλια,κανέλλα,μοσχοκάρυδο ή γαρύφαλλο, τα οποία ενισχύουν την αίσθηση του γλυκού. Την ίδια τακτική ακολουθείστε με το λάδι και το βούτυρο. Περιορείστε τις δόσεις στο μισό και αντικαστήσετε την υπόλοιπη ποσότητα με σάλτσα μήλου ή δαμάσκηνου ( τις βρίσκετε έτοιμες παντού πλέον). Περιορείστε το αλάτι στο μισό εκτός εάν η συνταγή αφορά κάποιο είδος ζύμης που πρέπει να φουσκώσει.Αντικαταστείτε τη χρήση γαλακτομικών που είναι πλήρη σε λιπαρά με αυτά που είναι χαμηλά σε λιπαρά.
  1. Επιλέγτε τα υλικά. Τα φρέσκα και καλής ποιότητας υλικά διατηρούν τη γεύση διατηρούν τη γεύση τους στο μαγείρεμα χωρίς να χρειάζονται την προσθήκη λιπών και αλατιού για να νοστιμήσουν

  2. Περιορίστε το τσιγάρο για να σώσετε (και) τη γεύση σας.

10/11/2005 

Όταν οι άλλοι έχτιζαν Παρθενώνες... εκείνοι έτρωγαν βελανίδια...


Οι φίλοι μου οι Αρκάδες το παραξήλωσαν. Δε φτάνει που πρωτοπόρησαν για άλλη μια φορά παίρνοντας μια πρωτοβουλία πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά με όπλο το χιούμορ τους μας... πήραν με τα βελανίδια.

Έπρεπε να είχα υποψιαστεί ότι κάτι ετοιμάζουν όταν με ρώτησαν εαν τα βελανίδια στις μέρες μας τρώγονται. Εαν το σκεφτεί κανείς, σήμερα όλα τρώγονται εκτός από τα... κοτόπουλα, το βοδινό,τα εντόσθια,τα αυγά... Μας βλέπω όλους στο τέλος να καταφεύγουμε στην κατανάλωση τροφών που είναι συνώνυμες της υπανάπτυξης εαν και κατά τον πιο περίεργο τρόπο αυτή ακριβώς η κατανάλωσή τους αποτελεί κ απόδειξη ενός αρκετά εξελιγμένου πολιτισμού καθώς το βελανίδι για να καταναλωθεί απαιτεί μεγάλη επεξεργασία.

Βέβαια, εαν νομίζουν οι φίλοι Αρκάδες ότι είναι οι μόνοι που εισπράττουν ειρωνεία για την κατανάλωση των βελανιδιών κάνουν λάθος. Τα ίδια έχουν υποστεί και οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Δυτικης Ακτής των ΗΠΑ από τους αποίκους.Ινδιάνοι της Πελοπονήσσου ή Αρκάδες της Καλιφόρνια,λοιπόν...

Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα... και η αγωνία για την υγιεινή διατροφή έφτασε πλέον και κάτω από τη σκιά των βελανιδιών και σε λίγο θα τσακωνόμαστε και με τα αγριογούρουνα για το ποιος θα πρωτοφάει τα βελανίδια.

Τρώγονται τα βελανίδια;

Τώρα δεν κάνει να λέμε ψέμματα. Εγώ προσωπικά θα προτιμούσα να πεθάνω από σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια, γρίπη των πουλερικών και όλες τις πληγές του Φαραώ μαζί παρά να βάλω στο στόμα μου βελανίδι. Στην πλούσια και ενημερωμένη μαγειρική βιβλιοθήκη μου δεν βρήκα καμία σοβαρή συνταγή με βελανίδια. Το Larousse Gastronomique το οποίο σε πείσμα ορισμένων εγώ προσωπικά το έχω δίπλα --για να μην πω υψηλότερα-- με το Ευαγγέλιο αγνοεί επιδεικτικώς τα βελανίδια ως υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παρασκευή ενός πιάτου.

Από την άλλη πλευρά, η έγκυρη κυρία Rose Levy Beranbaum στο βιβλίο της " The Bread Bible" συμβουλεύει όσους αρέσκονται στα ψωμιά με μεγάλη περιεκτικότητα ινών να προσθέτουν στο αλεύρι με το οποίο ζυμώνουν ψωμί δύο φλυτζάνια αλεύρι από βελανίδια.

Βέβαια εαν περιηγηθεί κανείς στο λαβύρινθο του διαδικτύου θα βρεί μέχρι και βελανίδια γιαχνί αλλά είπαμε " Καλύτερα μιας ώρας γευστική ζωή....".

Όμως όσοι από εσάς βρεθείτε στην Αρκαδία και ερωτευτείτε τη χώρα των βαλανηφάγων Αρκάδων ( κάτι που το θεωρώ βέβαιο) τόσο ώστε να συλλάβετε τον εαυτό σας να μαζεύει... βελανίδια ορίστε και η συνταγή γιαυτό που μπορείτε να τα κάνετε.

Τα βελανίδια έχουν πολυ μεγάλη περιεκτικότητα σε τανίνες ( εκτός από τα λευκά που εγώ προσωπικά δεν έχω δει στον ελληνικό χώρο) γιαυτό και πρέπει να τα βράσετε τουλάχιστον για δύο( 2) ώρες αλλάζοντας συνεχώς νερό για να ξεπικρίσουν. Μόλις λοιπόν τα βράσετε,τα στεγνώνετε και τα αλέθετε στο μπλέντερ και επειδή " το αλεύρι" θα είναι αρκετά υγρό , στεγνώστε το σε μέτριο φούρνο για κανένα μισάωρο.

Περισσότερα περί ( αληθινής) αρκαδικής μαγειρικής, αύριο!

10/10/2005 

Ο Πολιτισμός στο Τραπέζι


Το Σαββατοκύριακο 23-25 Σεπτεμβρίου 2005 η χώρα μας συμμετείχε στον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς που είχαν ως θέμα τον «Πολιτισμό στο Τραπέζι.-Ποικίλλες προσεγγίσεις της Ιστορίας της Διατροφής».

Μια σειρά από Μουσεία και Αρχαιολογικούς χώρους συμμετείχαν στον εορτασμό διοργανώνοντας εκδηλώσεις με τη μορφή εκπαιδευτικών προγραμμάτων που είχαν στόχο να γνωρίσουν στο κοινό την Ιστορία της Διατροφής όπως αυτή εξελίχθηκε στον ελληνικό χώρο.

Παραβρέθηκα μόνο σε δύο από τις έντεκα εκδηλώσεις που ήταν προγραμματισμένες σε ισάριθμα μουσεία και αρχαιολογικούς της Αθήνας, στο Νομισματικό και στο Βυζαντινό Μουσείο.

Στο Νομισματικό Μουσείο το πρόγραμμα είχε τον τίτλο « Από την Αγορά…στην κουζίνα—Το κόστος της διατροφής από την αρχαιότητα ως σήμερα».Βέβαια, ο καιρός δεν βοήθησε ιδιαίτερα τους διοργανωτές αλλά πιστεύω ότι δεν υποστήριξαν με ιδιαίτερη επιτυχία την πρωτότυπη ιδέα του να γνωρίσει ο κόσμος τα νομίσματα και την αγοραστική τους αξία ανά εποχή. Τα φυλλάδια όμως που συνόδευαν τις παρουσιάσεις ήταν εξαιρετικά και άξιζε κανείς να επισκεφτεί το μουσείο μόνο και μόνο για να τα προμηθευτεί.

Εντελώς διαφορετική εντύπωση εισέπραξα την επόμενη μέρα στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Αθηνών. Οι υπεύθυνοι του Μουσείου είχαν οργανώσει το πρόγραμμα άρτια και κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον των επισκεπτών εάν και το θέμα που παρουσίαζαν « Βρώματα και Μαγειρείες—Αναζητώντας τις Βυζαντινές Γεύσεις» ήταν μάλλον άχαρο, όπως γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με την Ιστορία της διατροφής. Οι υπεύθυνοι του Βυζαντινού Μουσείου όμως απέδειξαν ότι το μυστικό για μια επιτυχημένη εκδήλωση είναι η άρτια οργάνωση. Προσωπικά, συμμετείχα στην ομάδα που είχε αναλάβει ο επιμελητής του Μουσείου κ. Πάνος Βοσνίδης ο οποίο μαζί με τον κ. Στάθη Γκότση επιμελήθηκαν και το συνοδευτικό φυλλάδιο.Τους αξίζουν συγχαρητήρια.

Από τις πολλές συνταγές που συνοδεύουν τα κείμενα στα ενημερωτικά φυλλάδια που διανεμήθηκαν διαλέγω μια συνταγή της βυζαντινής περιόδου, όπως αυτή μας διασώζεται από το κείμενο του « Πτωχοπρόδρομου». Μου αρέσει να επισημαίνω ότι το καλύτερο αντίδοτο στην αρχαιοπληξία είναι η ανάγνωση αρχαίων συνταγών. Το γιατί το λέω αυτό, θα το διαπιστώσετε διαβάζοντας τη συνταγή για το « Μονόκυθρον» το οποίο είναι ένα φαγητό κατσαρόλας με διάφορα ψάρια ( φρέσκα και παστά) ανακατεμένα με κομμάτια τυριών, λάχανο, πολύ σκόρδο, αλάτι και πιπέρι!

« Αν θέλεις πάλι μάθε τα και τα μοκοκύθρου.Πάρε λάχανου τέσσερις καρδιές,χοντρές και χιονάτες και παστό λαιμό από ξιφία,τη μέση ενός κυπρίνου. Καμιά εικοσαριά καλούς γλαύκους,καπνιστά κομμάτια από βερζιτίκι,δεκατέσσερα αυτά και κρητικό τυρί,τέσσερα απότυρα και λίγο βλάχικο τυρί. Ένα λίτρο λάδι,μια χούφτα πιπέρι,δώδεκα κεφάλια σκόρδο και δεκαπέντε τσίρους. Κι ένα μεγάλο πήλινο ποτήρι γεμάτο γλυκό κρασί Και ανασκουμπώματα μεγάλα και τότε να δεις μπουκιές! Αχ,τσούκκα που τα βάστηξες!!πώς δε ράγισε;Δεν ήταν τσούκκα εκείνη μόνο ήταν κολυμβήθρα!».

Δημοσιεύθηκε στον Flash.gr στις 10/10/05

Links to this post:

<\$BlogBacklinkControl\$> <\$BlogBacklinkTitle\$> <\$BlogBacklinkDeleteIcon\$>
<\$BlogBacklinkSnippet\$>
posted by <\$BlogBacklinkAuthor\$> \@ <\$BlogBacklinkDateTime\$>

<\$BlogItemBacklinkCreate\$>

About me

  • Αθήναιος
My profile

Links

Powered by Blogger
and Blogger Templates